به گزارش ایران پژواک، باشگاه پرسپولیس برای جایگزینی برانکو ایوانکوویچ با کالدرون آرژانتینی به توافق نهایی رسید.

کالدرون تجربه بالایی در فوتبال آسیا دارد و همین باعث می شود تا هواداران پرسپولیس امیدوار به روند موفقیت آمیز تیم با او شوند.

او نه تنها یک فوتبالیست بزرگ بوده بلکه موفقیت های زیادی  هم به عنوان مربی به دست آورد از قهرمانی در لیگ عربستان گرفته تا نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا و به نظر می رسد که باتوجه به شخصیت و فاکتورهای که دارد می تواند جایگزین خوبی برای برانکو باشد.

کالدرون ویژگی های جالبی دارد که باعث شده تا او یک مربی خاص شود و روزهای خوبی را برای پرسپولیس با این مربی باتجربه پیش بینی کرد.

نخستین ویژگی جالب کالدرون این است که او پا به پای دیگر بازیکنان تمرین می کند. او مثل مربیانی نیست که کنار زمین تمرین شاگردانش را دنبال کند و همه چیز را به کمک های خود واگذار کند. این مربی آرژانتینی با وجود آنکه نزدیک به ۶۰ سال سن دارد  اما همچون بازیکنان جوان پرسپولیس هم بدنسازی می کند و هم آیتم های تمرینی را انجام می دهد و این باعث می شود تا انگیزه بازیکنان هم در تمرین بالا رود.

ویژگی دومی که نشان می دهد کالدرون گزینه خوبی برای هدایت پرسپولیس بوده است این است که او تاکید دارد که با بازیکنان خارجی که قرار است راهی تیم شوند قرارداد قرضی و کوتاه مدت بسته شود.

قراردادهای بلند مدت و البته گران بازیکنان خارجی به یکی از معضل های بزرگ باشگاه های ایرانی به ویژه سرخ آبی ها تبدیل شده است و کالدرون به خوبی متوجه چنین چیزی شده است. او گفت که باید با مهاجم خارجی مورد نظر پرسپولیس قرارداد کوتاه مدت و به صورت قرضی بسته شود تا اگر او خوب جواب داد قرارداد بلند مدت بسته شود و اگر مهاجم خوبی نبود بدون مشکل و خیلی زود عذرش خواسته شود که این هم در نوع خود جالب است.

ویژگی سوم کالدرون که هشدار جدی به ستاره های تیم است و برانکو هم در آن اقتدار لازم را داشت این است که این مربی با هیچ بازیکن شوخی ندارد و هرگونه بی انضباطی با حذف بازیکن همراه خواهد شد حتی اگر او بهترین بازیکن تیم هم باشد.

و اما ویژگی چهارم این مربی که او را از برانکو متمایز می کند این است که او علاقه زیادی به تغییر بازیکنان و ترکیب تیمش دارد برخلاف برانکو که به ندرت بازیکنان را تغییر می داد. کالدرون اصرار دارد که پرسپولیس نیکمت بسیار خوبی داشته باشد و به اصطلاح تیم دومی روی نیمکت باشد که به راحتی بتواند نفرات را تغییر دهد و تیمش را با آرایش جدید به میدان بفرستد که این باعث می شود تا رقابت بین بازیکنان بیشتر شود و هر بازیکنی امید رسیدن به ترکیب اصلی را داشته باشد و از طرف دیگر هم خیال بازیکنان اصلی از حضور مداوم در ترکیب اصلی راحت نباشد.

انتهای پیام