به گزارش ایران پژواک، جرم و جنایت، اقتصادهای ضعیف و فساد از مهم‌ترین دلایل مهاجرت مردم از کشورهای آمریکای لاتین است.

زمانی که مردم با میل خودشان کشور را ترک می‌کنند، معمولا آگاهانه چنین تصمیمی گرفته‌اند. برای مثال، مردم ونزوئلا دلایل قانع‌کننده زیادی برای ترک این کشور دارند. دولت ونزوئلا اعتراف کرده که سال گذشته پنج هزار و ۲۸۷ نفر را به دلیل مخالفت با دولت به قتل رسانده است، نرخ تورم در این کشور به دو میلیون و ۷۰۰ هزار درصد رسیده و تا اوایل سال ۲۰۱۸ هر شخص به‌طور متوسط ۱۱ کیلوگرم وزن کم کرده است. برآوردها نشان می‌دهد، ۱۳ درصد از جمعیت این کشور -معادل بیش از چهار میلیون نفر- ونزوئلا را ترک کرده‌اند.

شهروندان السالوادور، هندوراس و گواتمالا نیز به‌طور گسترده‌ای در حال ترک کشورهایشان هستند. فقر و خشونت آنها را تحت فشار قرار داده و قاچاقچیان انسان در انتقال آنها مهارت بسیاری کسب کرده‌اند.

بر اساس گزارش‌های منتشرشده، تعداد مهاجرانی که سال گذشته در مرزهای جنوبی ایالات متحده آمریکا بازداشت داشتند، بیشترین رقم در مقایسه با دوره‌های ۱۲ ماهه پیشین -از سال ۲۰۰۹- تاکنون بوده است. نرخ قتل در سال ۲۰۱۷ در برزیل با ثبت رکوردی جدید به ۶۳ هزار و ۸۸۰ نفر رسیده است. ونزوئلا و آمریکای مرکزی به‌طور خاص مشکلات فراوانی دارند و به همین دلیل تمایل شهروندان برای فرار از این کشور منطقی به‌نظر می‌رسد.

نظرسنجی موسسه گالوپ در ۱۲۰ کشور جهان نشان می‌دهد، از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸، سهم افرادی که به سوال «آیا قصد مهاجرت دارید؟ » جواب مثبت داده‌اند در ۱۵ کشور از ۱۹ کشور آمریکای لاتین افزایش قابل توجهی یافته است.

در سال ۲۰۱۰، تنها ۱۹ درصد از مردم این منطقه تمایل خود را برای مهاجرت دائم نشان داده بودند؛ رقمی معادل آنچه در اروپا دیده می‌شد. این رقم در حال حاضر به ۳۱ درصد (همچون کشورهای آفریقا و خاورمیانه) افزایش یافته است.

بسیاری از کشته شدن وحشت دارند. نرخ قتل در سال ۲۰۱۷ در برزیل با ثبت رکوردی جدید به ۶۳ هزار و ۸۸۰ نفر رسیده است. سهم شهروندانی که تمایل به مهاجرت دارند به ۳۳ درصد افزایش یافته است. نرخ قتل در این کشور در حال حاضر برابر با نرخ قتل در کلمبیا است.

در کشورهایی که نرخ جرم و جنایت افزایش چشمگیری نداشته، رکود اقتصادی عامل اصلی نارضایتی افراد و مهاجرت آنها به‌شمار می‌رود. در سال ۲۰۱۰، تولید ناخالص داخلی آمریکای لاتین شش درصد بالاتر از سطح متوسط جهانی بود. تا سال ۲۰۱۶، به دنبال بحران اقتصادی برزیل و آرژانتین این روند نزولی شد تا جایی که هفته گذشته برخی کشورها از جمله آرژانتین بسته کنترل جریان سرمایه را به اجرا گذاشتند.

سهم افرادی که از نحوه عملکرد دموکراسی در کشورشان (در منطقه آمریکای لاتین) ناراضی هستند، از ۵۲ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۷۱ درصد در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است. فساد از دیگر عواملی است که موجب شده مردم آمریکای لاتین تصمیم به ترک کشورهایشان بگیرند. رسوایی «لاوا جاتو» در برزیل، یکی از بزرگ‌ترین پرونده‌های فساد فراملی است که در جریان آن مبالغ سنگینی رشوه پرداخت شده بود.

آلن گارسیا، رئیس‌جمهور پرو که به اتهام فساد مالی تحت پیگرد قانونی قرار داشت، در ماه آپریل در مواجهه با افسران پلیس به گردن خود شلیک و خودکشی کرد. بر اساس نظرسنجی لاتینوبارومترو که سالانه انجام می‌شود، سهم افرادی که از نحوه عملکرد دموکراسی در کشورشان (در منطقه آمریکای لاتین) ناراضی هستند از ۵۲ درصد در سال ۲۰۱۰ به ۷۱ درصد در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است.

آمار و ارقام مربوط به مهاجرت در حالی در این منطقه افزایش می‌یابد که سال گذشته پوپولیست‌های افراطی که وعده مبارزه علیه فساد و جرم را داده‌اند، در مبارزات انتخاباتی پیروز شده‌اند. در برزیل ژائیر بولسونارو و در مکزیک آندرس مانوئل لوپز اوبرادرز بر سر کار آمده‌اند.

انتهای پیام