به گزارش ایران پژواک، جمیل عیلزاده شایق در  این خصوص گفت: بیش‌ترین هزینه تولید در بخش برنج مربوط به هزینه کارگری در مرحله نشاء، برداشت و عملیات زراعی است.

او ادامه داد: این هزینه تولیدی از دهه ۸۰ با شروع مکانیزه کردن کشت و استفاده از ماشین آلات به جای نیروی انسانی کاهش پیدا کرد تا این که در سال ۱۳۹۸ با تحریم و گرانی ارز، واردات ماشین آلات با کاهش مواجه شد و همچنین عدم حمایت از ماشین سازان داخلی بخش کشاورزی موجب شد تا امسال شاهد این باشیم که کارگران دوباره به زمین‌های کشاورزی برگردند.

وی ادامه داد: افزایش قیمت کود و سم و دستمزدهای زیاد کارگران حاضر در زمین‌های زراعی، موجب این شد که اکنون تا حدود ۳۰ تا ۴۰ درصد هزینه‌های تولید افزایش پیدا کند.

شایق درباره قیمت انواع برنج، گفت: اکنون مرغوب‌ترین برنج  در مازندران را حداکثر به قیمت ۲۰ هزار تومان می‌توان خرید که بیش‌تر از این مبلغ در مازندران برنج نداریم. در مراکز عرضه در استان‌های دیگر، این محصول با ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش قیمت فروخته می‌شود، درحالی‌که این برنج نسبت به برنج موجود در مازندران  کیفیت کمتری دارد.

وی درباره میزان تولید برنج، اظهار کرد: وزارت کشاورزی سال گذشته، میزان تولید برنج را معادل ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن اعلام کرد، در حالی‌که برآورد انجمن برنج بیشتر از این میزان بود. همچنین وزارت کشاورزی میزان تولید برنج در سال جاری را نیز، معادل ۲ میلیون و ۹۵۰ هزار تن اعلام کرد درحالیکه برآورد انجمن برنج از میزان تولید برنج در سال جاری ۲ میلیون و ۶۰۰ هزار تن است.

شایق ادامه داد: زمانی که به تیر و مردادماه می‌رسیم، می‌توانیم به صورت تقریبی سطح کشت و میزان تولید را پیش‌بینی کنیم درحالیکه وزارت جهاد کشاورزی می‌توانست میزان تولید را متناسب با نیاز کشور به این محصول حدس بزند و اجازه واردات برنج را ممنوع کند، در اواخر شهریورماه، معادل ۲۰۰ هزار تن برنج در انبارها را ترخیص کرد.

وی در پایان افزود: در شش ماهه نخست امسال نیز معادل ۶۰۰ هزار تن برنج دیگر هم وارد کشور شد که در مجموع  حدود ۸۰۰ هزار تن برنج با اجازه وزارت کشاورزی از طریق وزارت صنعت، معدن و تجارت وارد کشور شد در حالی‌که نیاز کشور به این محصول با تولید داخل تامین می‌شد؛ با این وجود ورود برنج خارجی به کشور منجر به انباشت برنج در انبارها، هدر رفتن زحمات کشاورزان و خارج شدن ارز از کشور می‌شود. 

انتهای پیام