به گزارش ایران پژواک، بعد از ترور سردار شهید قاسم سلیمانی در ماه گذشته و حملات موشکی ایران به پایگاه‌های ایالات متحده در عراق، دونالد ترامپ بار دیگر تحریم‌های تندی ضد ایران اعمال کرد. برای بسیاری از ایرانی-آمریکایی‌ها، کسانی که خود یا خانواده آن‌ها تحت تحریم‌های آمریکا زندگی کردند و با سختی‌های اقتصادی آن روبرو شده‌اند، این اتفاقات یادآور پیامد درگیری‌های فزاینده است.
ایرانی‌های ساکن در آمریکا به گاردین از نگرانیشان نسبت به تاثیرگذاری تحریم‌های آمریکا بر دوستان و خانواده‌شان و از پیامد این سیاست‌ها بر زندگی و کار خودشان در آمریکا گفتند.
نازنین اسدی، شهروندی که در سال ۲۰۱۴ ایران را ترک کرده بود در این رابطه می‌گوید: «من با تحریم‌ها بزرگ شده‌ام، بعد به آمریکا مهاجرت کردم و به شکل غیرقابل باوری تحریم‌ها و قوانین مختلف دنبال من هستند... نمی‌خواهم جامعه من آسیب ببیند.»
بعد از دستور ترامپ مبنی بر ترور سردار سلیمانی در ۳ ژانویه، بسیاری از جوامع ایرانی آمریکا مضطرب شدند، مخصوصا کسانی که با قانون منع مهاجرت ترامپ از هم جا شده‌اند.
ده‌ها سال است که آمریکا با اعمال تحریم‌های مختلف بخش انرژی ایران را هدف قرار داده است و ترامپ هم بعد از خروج از برجام این تحریم‌ها را بیشتر کرد. براساس قوانین به وجود آمده در اثر این تحریم‌ها شما باید برای برخی اقدامات مجوز معافیت داشته باشد و همچنین برای اقداماتی که مجاز تلقی می‌شوند هم باید به شکل پیچیده‌ای گزارش‌دهی کنید. در زندگی واقعی این حرف‌ها یعنی صدها هزار ایرانی-آمریکایی با وابستگی مالی به ایران با مشکلات و موانع فراوانی در زندگی، شغل و تحصیلاتشان روبرو می‌شوند.
مهرنوش یزدانیار، وکیلی در کالیفرنیا که به ایرانیان در مواجهه با تحریم‌ها، کمک می‌کند، در این رابطه می‌گوید: «هدف تحریم‌ها مورد هدف قرار دادن دولت ایران است اما مردم عادی و شهروندان آمریکا از این موضوع آسیب می‌بینند. شما ساکنان قانونی و دائمی خود را تحریم کرده‌اید و به نوعی با این کار آن‌ها را بیگانه می‌کنید.
«این یک استرس روزانه است»
دفتر یزدانیار در جنوب کالیفرنیا در رابطه با مسائل مربوط به تحریم‌ها به هزاران نفر در مسائل مربوط به تحریم‌ها کمک کرده است؛ گاهی خانواده‌ها نمی‌توانند برای یک دیگر پول انتقال بدهند و این مشکلات مهمی را برای ایرانی آمریکایی‌های که می‌خواهند از خانواده خود حمایت کنند به وجود می‌آورند و از سویی برخی خانواده‌ها در ایران هم که قصد کمک به فرزندان خود برای تحصیلات یا امور دیگر آن‌ها را دارند با مشکل روبرو می‌شوند.
در حالی که براساس مقررات برخی انتقالات مالی از طریق اشخاص ثالث ممکن است، بسیاری از افراد هنگام عبور از این روند با مشکالات قانونی روبرو می‌شوند و یا حساب آن‌ها بسته می‌شود.
نازنین اسدی در ایران بزرگ شده است، برای تحصیل در رشته حقوق در دانشگاه کالیفرنیا جنوبی قبول شد و به رویای قاضی شدن به آمریکا مهاجرت کرد. اما با تحریم‌ها دیگر کمک مالی از خانواده‌اش نرسید و او محبور شد با کار کردن هزینه زندگیش را تامین کند.
در این باره می‌گوید: «نمی‌توانستم هزینه زندگی را تامین کنم، چه از نظر عاطفی و چه از نظر اقتصادی با فشار زیادی روبرو بودم.»
او توانست به هر شکلی فارغ التحصیل شود و حالا با یزدانیار در کمک به افراد درگیر با تحریم‌ها کمک کند. اما نازنین برای کمک به خانواده معلولش در ایران هیچ راه حلی ندارد، هیچ راهی وجود ندارد تا هزینه داروهای آن‌ها را تامین کند و یا برای آن‌ها هدیه بخرد: «نمی‌توانیم از یک دیگر حمایت کنیم.»
وقتی خطر جنگ وجود دارد، این احساس عذاب وجدان بیشتر هم می‌شود. او در این باره توضیح داد: «من در حال پرداخت مالیات به دولتی هستم که برای بمباران کردن خانواده من تجهیزات نظامی خریداری می‌کند... اگر جنگ بشود من باید چه کار کنم؟»
پیروز کاوه‌پور، استاد مهندسی در دانشگاه «یو سی ال ای» می‌گوید بارها با این موضوع مواجه شده است که حساب دانشجوهای ایرانیش به دلیل تحریم‌ها بسته شده است.
او توضیح می‌دهد: «این اتفاق یک استرس روزانه است... ما در خطر بزرگی هستیم و اگر خوب عمل نکنیم ما را برمی‌گردانند. ما ایرانی‌ها زمانی که کودک هستیم با سختی و فشار زندگی می‌کنیم و وقتی بزرگ می‌شویم فردی ناشناس در بانکی در آمریکا به شما می‌گوید که "فکر گرفتن پول خود را هم نکنید ".»
اریش فراری، وکیل مستقر در واشنگتن، می‌گوید حتی ایرانی-آمریکایی‌هایی که سعی می‌کنند همه اقدامات مربوط به انتقالات مالی را قانونی انجام دهند گاهی با بازرسی‌های دولت آمریکا روبرو می‌شوند و حتی در برخی مواقع «اف‌بی‌آی» به در خانه آن‌ها می‌رود؛ «همیشه یک تهدیدی در راه است.»
تحقیقات و کارهای خیریه‌ای که متوقف شدند؛ «ایالات متحده چه سودی می‌برد؟»
به تازگی هم محدودیت‌هایی جدید به وجود آمده است، ویزای موجی جدید از دانشجوهای ایرانی رد شد و محققان و اساتید دانشگاه آمریکایی بدون مجوز اجازه سفر و تحقیق در ایران بدون مجوز را ندارند.
کاوه‌پور در این باره می‌گوید: «بارها برای سخنرانی به ایران دعوات شدم، اما ما اجازه چنین کاری را نداریم. در تحقیقات مربوط به اوتیسم ایران می‌توانست از کمک متخصصان دانشگاه لس آنجلس استفاده کند. اما چنین همکاری غیرممکن است.»
سال گذشته محققان ایرانی که برای انجام تحقیقات سلول‌های بنیادی به آمریکا آمده بودند با تعقیب کیفری روبرو شدند. یزدانیار در این باره می‌گوید: «ایالات متحده از این اتفاق چه سودی می‌برد؟»
او که نماینده یک سازمان خصوصی برای کمک کودکان یتیم در سرتاسر دنیاست می‌گوید با وجود دریافت مجوز هیچ موسسه مالی قبول نکرده است که برای این کار به ایران پول ارسال کند. یزدانیار می‌گوید: «این یعنی جلوی کمک‌های انسانی هم گرفته شده است و یا انتقال این کمک‌ها با تاخیر روبرو شده است.»
به گفته عسل راد عضو شورای ملی ایران و آمریکا، تحریم‌ها باعث شد تا شهروندان ایرانی-آمریکایی نتوانند به ایران کمک کنند.
او می‌گوید: «این اتفاق این احساس را به شما می‌دهد که هویتتان در خطر هست، چه موضوع تحریم باشد، چه ممنوعیت سفر و چه وفاداری شما زیر سوال برود، شما احساس انزوا می‌کند. این‌ها سیاست‌هایی بی اثر هستند که به خود آمریکایی‌ها آسیب وارد می‌کنند.»
انتهای پیام
ارسال نظر