به گزارش ایران پژواک، سهراب بختیاری‌زاده از مدافعان با هوش فوتبال ایران بود، بازیکنی که در فولاد خوش درخشید و به تیم مورد علاقه‌اش استقلال پیوست. سهراب جزو معدود مدافعانی در تاریخ فوتبال ایران است که سابقه گلزنی در جام جهانی را هم دارد. با او گفت‌وگوی مفصلی انجام دادیم که بخش‌هایی از آن را در ادامه می‌خوانید.

علیه استقلال سنگ‌اندازی می‌کنند
مهم‌ترین عامل موفقیت یک باشگاه نظم است. انضباط در هر محیطی لازم است و به نظر من بی‌نظمی می‌تواند در یک مجموعه فساد ایجاد کند. فساد مالی، رفتاری فساد سیستماتیک و هر چه به درازا بکشد افراد بیشتری را آلوده می‌کند که دیگر جمع و جور کردنش سخت می‌شود. تغییرات زیاد استقلال در مجموعه باشگاه ایجاد بی‌نظمی کرد و حالا هم می‌بینیم به رغم تلاش‌های مدیریت جدید سنگ‌اندازی‌ها از جانب عوامل بیرونی و داخلی ادامه دارد، چون می‌بینند اگر باشگاه نظم بگیرد منافع‌شان به خطر می‌افتد و امیدوارم با حمایت خالصانه و قاطعانه وزارت ورزش، استقلال بر مشکلات کنونی و بر عواملی که در حال سنگ‌اندازی هستند، غلبه کند.

نمی‌دانم چرا علیه زرینچه شعار دادند
هر کس در استقلال زحمت کشیده باید حرمتش حفظ شود. شعار علیه جواد زرینچه چه سودی برای تیم داشت جز این که کلی بازیکن را نسبت به آینده خود بدبین کرد. بازیکنان و جوانانی که امروز در تیم هستند یا آن‌هایی که قرار است بعداً به استقلال اضافه شوند می‌گویند ببین کسی که در دوران بی‌پولی ۲۰ سال برای این تیم بازی کرد چنین سرنوشتی دارد، پس حداقل من تا می‌توانم پول بگیرم و فکر آینده‌ام باشم. این را هم بگویم اگر ۳، ۴ نفر دیده باشم که خیلی‌خیلی استقلالی هستند ۲ نفرشان منصور پورحیدری و منصور رشیدی هستند. من مدت‌هاست از زرینچه خبری ندارم، اما بالاخره او کاپیتان ما بود و باید احترامش را حفظ می‌کردند. من نمی‌دانم وقتی استراماچونی رفت چرا علیه زرینچه موضع‌گیری شد او که سهمی در آن اتفاق نداشت.

استقلال از اشخاص، بزرگتر است
متأسفانه برخی از ما پیشکسوتان وقتی خودمان در استقلال هستیم همه کاری می‌کنیم تا به موفقیت برسیم وقتی هم که نیستیم دل‌مان شکل دیگری پیدا می‌کند؛ گروهی از هواداران هم این شکلی شده‌اند و طرفدار اشخاص شده‌اند در حالی که استقلال از همه افرادی که در آن حضور دارند یا داشته‌اند بزرگتر است و مسلماً بزرگتر می‌ماند. استقلال اسطوره‌های بزرگی نظیر ناصرخان حجازی و منصور پورحیدری داشته و نمادهای بزرگی دارد از امیر قلعه‌نویی به عنوان مربی پرافتخار گرفته تا دیگر مربیان و استقلالی‌هایی که در فوتبال حضور پررنگ دارند. اگر همه درباره استقلال وحدت داشته باشیم خودمان لذت آن را می‌بریم.

کری خوب است اما...
دیدم بازیکنی که یکی، دو فصل در پرسپولیس بازیکن ذخیره بوده، مصاحبه‌ای کرده و از ادبیات سخیف استفاده کرده است. کری خواندن بازیکنان با سابقه ۲ تیم می‌تواند جذاب باشد، اما نه بازیکنی که از پرسپولیس کنار گذاشته شد و بعد هم در مصاحبه‌ای گفت به مصرف قرص و... معتاد شده بود! زمانی که او نوزاد بود و مادرش شیر خشک به خوردش می‌داد استقلال ۲ قهرمانی در آسیا داشت.

عاشق رضا احدی بودم
در نوجوانی عاشق فوتبال رضا احدی بودم. کیفیت فنی او بالاتر از سطح آسیا بود. من بازی یک بر صفر را هنوز یادم هست همان مسابقه‌ای که با تک‌گل پرویز مظلومی برابر پرسپولیس برنده شدیم. دهه ۶۰ می‌نشستم پای تلویزیون هم از حملات استقلال لذت می‌بردم و هم زمانی که حریف به سمت دروازه استقلال هجوم می‌آورد و ناصر حجازی دروازه‌بان تیم بود. تماشای هیبت حجازی خیلی لذتبخش بود و بدون تعارف بگویم شاگردی این مرد بزرگ یکی از مهم‌ترین افتخارات فوتبالی‌ام است. آقای حجازی فراتر از فوتبال بوده و هست و من ایشان را اسطوره کل ورزش ایران می‌دانم. آن‌هایی که با ناصرخان کار کرده باشند می‌دانند ایشان چقدر شرافتمند، وطن‌دوست، مهربان و شجاع بود.

حرف درباره تعطیلی لیگ خجالت‌آور است
دلیل اعتراض برخی باشگاه‌ها و فوتبالیست‌ها را نسبت به برگزاری لیگ می‌دانم و اگر لیگ برگزار نشود باشگاه حداقل ۲۰، ۲۵ درصد از پول اعضای تیم را نمی‌دهد و از شر هزینه ۹ هفته برگزاری بازی‌ها، دادن پول هتل، هواپیما، تغذیه و... خلاص می‌شود. مانده‌ام بعضی بازیکنان که در ۳ ماه اخیر مسافرت‌های‌شان را رفته و تفریح‌های مورد علاقه‌شان را انجام داده‌اند نگران ابتلا به ویروس کرونا نبودند، اما به انجام بازی می‌رسد یادشان افتاده کرونا هم وجود دارد؟ میلیون‌ها کارگر و کارمند در این مملکت که دستمزد ۱۲ ماه کارشان ۴۰، ۵۰ میلیون هم نمی‌شود باید سر کار بروند، اما فوتبالیستی که بابت ۹ ماه فعالیت ورزشی و روزی ۲ ساعت تمرین سالانه ارقام میلیاردی، می‌گیرد می‌گوید لیگ تعطیل شود! مگر جان آن‌ها مهم‌تر از بقیه است؟ بعضی حرف‌ها درباره کرونا و تعطیلی مسابقات خجالت‌آور است. ویروس کرونا حالا جزیی از زندگی مردم دنیاست و باید با آگاهی بیشتر در نحوه ارتباطات تجدید نظر کرد. ما باید یکدیگر را قلباً دوست داشته باشیم نه این که یکدیگر را در آغوش بفشاریم و ۲ روز بعد پشت سر هم حرف نادرست بزنیم.

انتهای پیام