به گزارش ایران پژواک، در روزهای گذشته بسیاری از رسانههای آمریکا از تلاشهای «پس و پشت پرده» و چراغ خاموش باراک اوباما برای متحد کردن حزب دموکرات در انتخابات میاندوره ای کنگره در ۶ نوامبر سال جاری ( ۱۵ آبان ۹۷) و انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ (آبان ۱۳۹۹) خبر میدهند.
اوباما که کمتر از ۲ سال است کاخ سفید را به ترامپ تحویل داده و از زمان خروج از کاخ سفید کمتر اظهار نظر و فعالیت سیاسی داشته؛ در سخنرانی پنج شنبه هفته گذشته خود در جریان یک گردهمایی حزب دموکرات در بورلی هیلز کالیفرنیا، از آنها خواست تحرک بیشتری داشته باشند و از خمودگی پس از شکست انتخابات نوامبر ۲۰۱۶ (آبان ۹۵) فاصله بگیرند و به کسب کرسیهای بیشتر در انتخابات میاندوره ای کنگره بیاندیشند.
در انتخابات ۱۵ آبان امسال همه ۴۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و ۳۴ کرسی – یک سوم- از ۱۰۰ کرسی مجلس سنای آمریکا به رقابت گذاشته میشود. هر حزبی که بتواند دستکم ۲۳۵ کرسی مجلس نمایندگان و اکثریت ۵۰+۱ کرسیهای سنا را به دست گیرد، اکثریت مجالس قانونگذاری آمریکا (کنگره) را به دست گرفته و موقعیت خود را برای انتخابات دو سال آینده ریاست جمهوری تحکیم خواهد کرد.
برخی رسانههای آمریکا نیز در هفتههای گذشته گزارش دادهاند که اوباما طی هفتههای اخیر بی سروصدا با نامزدهای احتمالی حزب دموکرات برای انتخابات ریاست جمهوری دو سال آینده دیدار و گفتوگو میکند تا کمک کند نامزدی قوی و مورد حمایت حزب برای انتخابات آتی و رقابت احتمالی با ترامپ، انتخاب شود.
تلاشهای آشکار و پنهان اوباما در حالی شدت گرفته که به نظر نمیرسد رییس جمهور سابق آمریکا قصدی برای ورود به انتخابات آتی و رقابت با ترامپ داشته باشد؛ بلکه بیشتر میکوشد به عنوان یک رهبر سیاسی موجه دموکرات، تشتت و چنددستگی حزبی را کم کرده و همه قوای این حزب را پشت نامزدی واحد برای شکست دادن ترامپ بسیج کند.
بسیاری از رهبران و فعالان و طرفداران حزب دموکرات آمریکا در کمتر از دو سال گذشته و پس از شکست هیلاری کلینتون از ترامپ، بسیار دلسرد شده و ابتکار عمل و اعتماد بنفس خود را از دست داده اند؛ و ترامپ در چنین فضای خلایی در ۱۸ ماه گذشته کوشیده ضمن خط بطلان کشیدن به همه دستاوردهای دولت اوباما، سیاستهای غالبا جنجالی مورد نظر خود را در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و سیاست خارجی و امنیتی به مورد اجرا بگذارد.
سیاستهایی که با انتقاد و مخالفت گسترده بخش اعظمی از افکار عمومی آمریکا و فعالان و حامیان حزب دموکرات مواجه است؛ اما به دلیل فضای یاس و ناامیدی و نبود یک رهبر یا رهبران دارای کاریزما در درون حزب دموکرات، کمتر به چالش جدی گرفته شده است.
دولت ترامپ از زمان استقرار خود رابطه ایالات متحده آمریکا با بسیاری از متحدان سنتی آمریکا را در معرض خطر قرار داده و تنها رابطه واشنگتن را با اسراییل و عربستان سعودی گرم کرده است؛ در حالی که طی همین مدت با کشورهای اتحادیه اروپا، کانادا، مکزیک ، استرالیا ، چین و… وارد جنگ تجاری شده و رابطه سنتی و عمیق واشنگتن با متحدان غربی آمریکا را به قیمت منافع اقتصادی یکطرفه آمریکا، به مسلخ برده است.
ترامپ با وجودی که سروسامانی محسوس به اقتصاد داخلی آمریکا بخشیده و بسیاری از شاخصهای اقتصادی آمریکا در کمتر از ۲ سال گذشته را بهبود بخشیده و این مساله به احتمال زیاد هواداران او را در انتخابات بعدی نیز بسیج خواهد کرد؛ اما در طی همین مدت با اقدامات و سیاستهایی که به مورد اجرا گذاشته مخالفان پرشمار خود را نیز در مخالفت اصولی با دولتش مصمم کرده است و نباید از یاد برد که مجموع رای عددی ترامپ در انتخابات دو سال پیش نزدیک به ۲ میلیون رای از هیلاری کلینتون کمتر بود و این کسب میزان آرای الکترال بیشتر بود که ترامپ را روانه کاخ سفید کرد؛ درست مشابه شرایط رقابت بین بوش و ال گور در انتخابات نوامبر ۲۰۰۰.
به نظر میرسد اوباما امیدوار است بتواند مخالفان پرشمار سیاستهای ترامپ را در حمایت از «حزب دموکرات منسجم» متحد کند و برای او پیروزی در انتخابات میاندوره ای کنگره به عنوان نخستین قدم محکم و تعیینکننده و روحیه بخش بسیار مهم و حیاتی است؛ هم از این روست که او در سخنان هفته گذشته خود در جمع دموکراتها ابراز امیدواری کرده که با پیروزی دموکراتها در انتخابات میاندوره ای کنگره، «نانسی پلوسی» بار دیگر به ریاست مجلس نمایندگان آمریکا برسد و دموکراتها کنگره را از دست اکثریت نه چندان قوی حزب جمهوریخواه پس بگیرند.
در صورت شکست حزب جمهوریخواه در انتخابات میاندوره ای، دونالد ترامپ حمایت مجلس قانونگذاری آمریکا را که نقشی بسیار تعیین کننده – به ویژه در مسایل سیاست و اقتصاد داخلی و حتی خارجی آمریکا دارد – از دست خواهد داد و دیگر مثل دو سال گذشته نخواهد توانست سیاستهای خود را با سرعت تخته گاز به مورد اجرا گذارد؛ از سوی دیگر او مجبور به عقبنشینی از برخی سیاستهایش خواهد شد چون دموکراتها با گروکشی بودجه و ابزارهای دیگر از جمله تهدید به عزل و استیضاح وزرا خواهند توانست در برابر سیاستهای او بایستند و موقعیت او را در نیمه دوم دوره اول ریاست جمهری، به شدت تضعیف کنند.
انتهای پیام
ارسال نظر