به گزارش ایران پژواک، مجله تایم در این باره نوشت: برادر در میان طالبان به عنوان یکی از اعضای بنیانگذار جنبش در سال ۱۹۹۴ ، یک رهبر کاریزماتیک نظامی و یک شخصیت عمیقا وارسته مورد احترام به شمار می رود.

پیروزی و قدرت گیری طالبان در افغانستان بر اساس شرایط مورد توافق برادر بود. گفته می شود که او همه تصمیمات مهم را می گیرد، از جمله عفو برای اعضای حکومت سابق، جلوگیری از خونریزی هنگام ورود طالبان به کابل و تماس ها و دیدارها با کشورهای همسایه، به ویژه چین و پاکستان.

اکنون او به عنوان نقطه اتکایی برای آینده افغانستان ایستاده است. در دولت موقت طالبان، وی به عنوان معاون نخست وزیر منصوب شد. مردی آرام و مرموز که به ندرت اظهارنظر و مصاحبه می کند. با این وجود نماینده جریان معتدل تری در درون طالبان است، جریانی که برای جلب حمایت غرب و توجه شدید به کمک مالی مورد توجه قرار خواهد گرفت. پرسش این است که آیا مردی که آمریکایی ها را از افغانستان بیرون کشید، می تواند جنبش خود را تحت تأثیر قرار دهد؟

انتهای پیام