به گزارش ایران پژواک، منابع رسانه‌ای در ارمنستان خبر دادند، نیکول پاشینیان نخست‌وزیر این کشور در جلسه چهارشنبه (دیروز) پارلمان ارمنستان به ادعاها درباره خروج نظامیان ارمنستان از استان سیونیک واکنش نشان داد.
به گزارش «پان آرمنین»، نخست‌وزیر ارمنستان به قانونگذاران پارلمان این کشور اعلام کرد که هیچ تغییری در وضعیت استقرار ارتش ارمنستان در استان سیونیک ایجاد نشده است.
نیکول پاشینیان خطاب به اعضای پارلمان ارمنستان گفت: «فرمانده نیروهای مرزی سرویس امنیت ملی (ارمنستان) تصریح کرد که چنین تغییری صورت نگرفته است».
نخست‌وزیر ارمنستان افزود: «مرزبانان ما از دسامبر ۲۰۲۰ در همین پست‌ها خدمت می‌کنند، نمی دانم چه چیز دیگری می‌توان گفت».
طبق گزارش وبگاه ارمنستانی پان ارمنین، سخنان نیکول پاشینیان در بحبوحه تردیدها و اطلاعات متناقض تعدادی از مقامات درباره خروج ادعایی نیروهای نظامی ارمنستان از مواضع استراتژیک خودشان در سیونیک مطرح شد.
«گِواک پارسیان» شهردار شهر «کاپان» در استان سیونیک اولین مقامی بود که موضوع عقب نشینی از سیونیک را مطرح کرد.
به دنبال اظهارات شهردار کاپان، «ملیکست پوقوسیان» استاندار سیونیک این ادعا را رد کرد و بعد از آن، سرویس امنیت ملی ارمنستان هم خروج از سیونیک را تکذیب نمود.
تکذیب مکرر مقام‌های ارشد ارمنستانی درباره خروج از سیونیک در شرایطی مطرح شده که ادعاهای مقام‌های جمهوری آذربایجان درباره ایجاد یک کریدور در این استان هم مرز با ایران همچنان ادامه دارد.
کریدور ادعایی زنگه‌زور
رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان بارها از «کریدور زنگه‌زور» نام برده و تهدید کرده زنگه‌زور را خلاف منشور سازمان ملل و قواعد حقوق بین‌الملل با زور چه ارمنستان بخواهد و چه نخواهد از این کشور خواهد گرفت.
«الهام علی‌اف» و دیگر مقام‌های باکو مدتی پس از امضای توافق آتش‌بس قره‌باغ در نوامبر ۲۰۲۰ که به درگیری‌های مرگبار ۴۴ روزه بین دو جمهوری ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر این منطقه پایان داد، به تنش‌آفرینی مرزی و توسل به پروپاگاندا و اظهارات جعلی برای زمینه‌سازی ایجاد کریدوری موسوم به «زنگه‌زور» روی آوردند.
آن‌ها مدعی هستند که در جریان توافق آتش‌بس و طبق مفاد آن، بر سر یک مسیر زمینی برای اتصال جمهوری خودمختار نخجوان به جمهوری آذربایجان توافق شده است؛ این در حالی است که هیچ یک از بندهای این توافق ۹ بندی چنین الزامی را مشخص نمی‌کند.
در بند ۹ توافق مزبور که به آن استناد می‌شود، ارمنستان پذیرفته که مسیرهای بسته حمل و نقل بین بخش غربی جمهوری آذربایجان با جمهوری خودمختار نخجوان را باز کرده و امنیت حمل و نقل در مسیرهای مذکور را تضمین کند اما در هیچ کجای آن از ایجاد یک کریدور در امتداد مرز ارمنستان با ایران که باعث حذف این مرز و محروم‌شدن ایران از دسترسی به مسیر ترانزیتی جمهوری ارمنستان می‌شود، حرفی زده نشده است.
در این توافق نه نامی از «جاده»، «کریدور» و «دالان» خاصی آمده و نه مسیری برای چنین جاده، کریدور یا دالانی تعریف شده است؛ آنچه رخ داده این است که باکو در حال جا انداختن قرائت، برداشت و یا به بیان بهتر، خواسته مورد نظر خود از بند ۹ توافق از طریق پروپاگانداست.
در بند ۹ این توافق آمده است: باید همه اتصالات اقتصادی و حمل و نقلی در منطقه باز شود. جمهوری ارمنستان باید امنیت محورهای مواصلاتی حمل و نقلی بین مناطق غربی جمهوری آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان را تضمین کند تا حرکت بدون مانع افراد، وسایل نقلیه و بار در هر دو جهت ترتیب داده شود. گارد مرزی سرویس امنیت فدرال روسیه مسئول نظارت بر محورهای حمل و نقل خواهد بود. مطابق توافق طرف‌ها، محورهای حمل و نقل جدیدی برای اتصال جمهوری خودمختار نخجوان و مناطق غربی جمهوری آذربایجان ایجاد می‌شود.
ادعاهای رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان درباره این کریدور ادعایی همچنان ادامه دارد و او و رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه در نشست اخیر مشترکشان باز هم ادعاهایی را تکرار کردند.
علی‌اف گفت: کریدور زنگه‌زور کل جهان تُرک (کشورهای ترک‌زبان) را به هم متصل خواهد کرد. (جمهوری) آذربایجان و ترکیه در حال انجام اقدامات ملموس برای اجرای کریدور زنگه‌زور هستند.
اردوغان هم مدعی شد: «روزی می‌رسد که بتوانیم از زنگه‌زور به استانبول، ایغدیر و قارص (استان‌های ترکیه) سفر کنیم. امکان تبدیل منطقه به مرکز ترانزیتی و لجستیکی گسترش خواهد یافت. تمامی همسایگان (جمهوری) آذربایجان از جمله ایران، گرجستان و ارمنستان می‌توانند از این پیشرفت بهره ببرند».
انتهای پیام
ارسال نظر