به گزارش ایران پژواک، بسته به ترکیب شیمیایی، آب‌های معدنی به آب‌های سفره‌ای (حاوی حداقل نمک و دیگر املاح، حداکثر تا ۱ گرم در هر لیتر)، آب‌های طبی (غلظت املاح موجود در آب در محدوده ۱ تا ۱۰ است)، آب نوشیدنی با خاصیت دارویی (غلظت املاح بیشتر از ۱۰ گرم در لیتر است).

آب های معدنی به چند دسته تقسیم می شود:

- کلرید (محرک متابولیک، کمک به اختلالات دستگاه گوارش)؛

- هیدروکربنات (کاهش اسیدیته شیره معده، مفید برای افرادی با بیماری سنگ کلیه).

- سولفات (به افراد مبتلا به دیابت و چاقی کمک می کند).

- مخلوط (به عنوان مثال، آب معدنی هیدروکربنات سولفات برای ورم معده و زخم معده مفید است).

آب معدنی حاوی عناصر کمیاب است، بنابراین می تواند پتاسیم، منیزیم، ید، برمید، سیلیس، سدیم در آب های معدنی به وفور یافت. آب های معدنی حاوی سولفات منیزیم برای یبوست، بیماری های مجاری صفراوی، تصلب شرایین موثر هستند.

انتهای پیام