به گزارش ایران پژواک، امروزه تعداد سیاره‌هایی که خارج از منظومه شمسی می‌شناسیم هر روز در حال افزایش است: در طول سی سال، دانشمندان تقریباً پنج هزار سیاره را کشف کرده‌اند. اعتقاد بر این است که صدها میلیون جهان بالقوه مسکونی در کهکشان ما وجود دارد. چندین شاخص را امروز بررسی خواهیم کرد.

شواهد غیر قابل انکار: آب مایع یک عامل کلیدی در پیدایش و توسعه حیات زمین بسیار مهم است. یک سیاره مسکونی باید سنگ آهن داشته باشد و وزن آن از یک دهم تا ده برابر زمین باشد تا قابل سکونت باشد و باید ستاره ای در نزدیکی ان وجود داشته باشد. اگر این ستاره چندین برابر خورشید باشد، زیست بر روی سیاره به سادگی امکان پذیر نیست. اگر ستاره بسیار نزدیک به سیاره فرضی ما باشد، سیاره درگیر جزر و مد نمی‌شوند: هیچ تغییری در روز و شب و همچنین فصل‌ها وجود ندارد. علاوه بر این، باد ستاره ای و تابش فرابنفش بر موجودات زنده تأثیر منفی می گذارد و باعث از بین رفتن جو این سیاره می شود. حفاظت میدان مغناطیسی نیز بر روی سیاره بسیار مهم است. علاوه بر این، ماه نقش مهمی دارد. اگر این سیاره از نظر جرم و شعاع شبیه به زمین باشد و در نزدیکی ان یک ستاره قرار داشته باشد، می توانید شروع به جستجوی آثار حیات - نشانگرهای زیستی کنید.

نشانگرهای اصلی زیستی عبارتند از: اکسیژن، ازن، آب، متان و دی اکسید کربن. علاوه بر این، اکسید نیتروژن، آمونیاک، دی متیل سولفید، دی متیل دی سولفید، کلرومتان و فسفین نیز مورد نیاز است. به طور جداگانه، این مواد در سیارات خالی از سکنه نیز ظاهر می شوند. اما اگر با هم باشند، شانس حیات بر روی این کره را افزایش می دهد. اکسیژن حیات بخش: اکسیژن روی زمین از فتوسنتز به دست می آید و حدود ۲۰ درصد جو را اشغال می کند. تشخیص این گاز آسان است زیرا تابش مادون قرمز را به شدت جذب می کند. اکنون امیدها به تلسکوپ فضایی جیمز وب بسته شده است که در ۲۴ دسامبر از کیهان کورو پرتاب خواهد شد. دانشمندان آمریکایی نشان داده اند که می تواند اکسیژن را در جو سیارات فراخورشیدی سیستم TRAPPIST-۱ در غلظت هایی که به طور غیرمستقیم وجود حیات را نشان می دهد، تشخیص دهد.

دانشمندان در زهره و همچنان در سیارات منظومه شمسی به دنبال نشانه های حیات می گردند: غوغای واقعی زمانی شروع شد که در سپتامبر ۲۰۲۰، گروهی از دانشمندان دانشگاه کاردیف نتایج مشاهدات پوشش گازی زهره را با تلسکوپ زمینی ماکسول و مجموعه تلسکوپ رادیویی ALMA در مجله "نیچر" منتشر کردند. اخترشناسان ردپایی از فسفین، یکی از نشانه‌های زیستی بالقوه را کشف کرده‌اند. در زمین، این عنصر توسط باکتری های بی هوازی ایجاد می شود. دانشمندان خاطرنشان کردند که غلظت فسفین در جو زهره بسیار زیاد است و عمدتاً در منطقه استوایی در ارتفاع ۵۰-۶۰ کیلومتری یافت می شود. در شرایط سخت موجود بر ناهید، این مولکول به طور متوسط ​​حدود یک ربع ساعت دوام می آورد. این بدان معنی است که چیزی (یا شخصی) دائماً آن را در مقادیر زیاد سنتز می کند. تابستان امسال، کارشناسان دانشگاه کرنل گزارش دادند که فسفین موجود در جو زهره به احتمال زیاد منشا آتشفشانی دارد. با این حال، کار آنها ارزیابی است. بنابراین بحث زندگی بر روی سیارات دیگر نیز حتی در مورد نزدیکترین سیاره همسایه ما وجود و ادامه دارد. در مورد صدها میلیون سیاره دور چه می توانیم بگوییم و حدس می زنیم که میلیون ها سیاره قابل سکونت برای انسان ها وجود دارد.

انتهای پیام