به گزارش ایران پژواک، ورزش سه در ادامه نوشت: اشکان دژاگه از همان زمانی که یک جوان با لباس های هیپ پاپ در ولفسبورگ بود و فارسی را خیلی بدتر از امروز حرف می زد بازیکن محبوبی بود. او در بوندس لیگا و بالاترین سطح فوتبال جهان بازی می کرد درحالی که خون ایرانی در رگهایش بود. دژاگه از همان هشتم اسفند سال ۱۳۹۰ که برای اولین بار با پیراهن سفید و  شماره ۲۱ تیم ملی ایران در زمین چمن ورزشگاه آزادی هنرنمایی کرد و با دو گل زیبا ورودیه شکوهمندی را ساخت محبوب بوده است. حضور دژاگه در فوتبال ایران آرزوی خیلی از علاقمندان و عشاق فوتبال در ایران بود چرا که در این سال های اخیر که اشکان با انتخاب های عجیبش به فوتبال باشگاهی خودش لطمه زد، همیشه این خبر وجود داشت که کاپیتان تیم ملی سرانجام لباس یکی از تیم های باشگاهی ایران را به تن خواهد کرد و چه چیزی بهتر از این که کاپیتان فوق العاده تیم ملی ایران حالا در ورزشگاه هایی که بازی کند که یکصدا نامش را فریاد می زنند.
همه این حرف‌ها تنها یادآوری این نکته بود که حضور اشکان دژاگه در فوتبال ایران یک اتفاق مثبت است اما برخوردی که شب گذشته در میکسدزون ورزشگاه آزادی از سوی برخی خبرنگاران! با بازیکن این فصل تراکتورسازی شد ردی از عرق شرمساری را بر پیشانی جامعه رسانه ای نشاند.  

شما اومدی استراحت
فرشید اسماعیلی ستاره استقلال برای تراکتورسازی که تیمش با سه گل حریف کهکشانی اش را در هم کوبید بی تفاوت به اصرار خبرنگارانی که با میکروفن و موبایل در میکسدزون ایستاده اند می گذرد اما اشکان دژاگه که تیمش در اولین حضور او در فوتبال باشگاهی ایران باخته است مثل یک فوتبالیست بزرگ حرفه ای و مسئولیت پذیر مقابل خبرنگاران می ایستد. او می داند که چقدر برای علاقمندان به فوتبال ایران محبوب و مهم است. رفتار او کاملا محترمانه و برخاسته از شخصیت حرفه ای اش بود که با وجود شکست در این بازی سنگین با آرامش مقابل میکروفن ها و موبایل هایی که از فرط زیادی و فشردگی برای صحبت کردنش مزاحمت ایجاد می کردند ایستاد و پاسخ سوال ها را داد. نه فقط اشکان که انگار تمامی علاقمندان واقعی فوتبال دیشب و بعد از آن صحنه های عجیب در ورزشگاه آزادی از حضور او در فوتبال ایران پشیمان شدند.
دژاگه مقابل میکروفن هایی که او را محاصره کرده اند ایستاده که خبرنگاری با ادبیات عجیب از او می پرسد:«برای استراحت به فوتبال ایران آمده اید؟ » اشکان متحیر:« استراحت»؟ خبرنگار سوال غیرحرفه ای و توهین آمیزش را اینگونه می خواهد تعدیل کند:« آخه شما تو انگلیس و آلمان بازی کردی، سخت تره...» و پاسخ اشکان:« شما بازی کردی...»؟ ناراحتی را می شد از چهره دژاگه که نود دقیقه بازی سخت و شکستی سنگین را در اولین مسابقه تجربه کرده بود خواند اما او بازهم با همان روحیه حرفه ای اش پاسخ داد:«فوتبال همه جای دنیا مثل هم است و سخت است» 

فاز؛ چهارراه استانبول
اما این سوال تنها فاجعه اولین گفت و گوی دژاگه در فوتبال ایران نبود چرا که درست لحظاتی بعد خبرنگاری که انگار فراموش کرده یک خبرنگار ورزشی است که برای گزارش از یکی از مهمترین بازی های فوتبال ایران به ورزشگاه آمده، می پرسد:« به دلار قرارداد بستین یا ریال؟ » سوال آنقدر عجیب است که دژاگه آن را نمی فهمد و پاسخ می دهد:« من سه ساله بسته ام» اما خبرنگار که فضا را کاملا با فضای اینروزهای چهارراه استانبول و سرخیابان منوچهری و گنگ دلارفروش ها اشتباه گرفته سوالش را تکرار می کند:« شما ۵۰۰ هزار دلار گرفتی و...»؟

قیمت میکروفن؛ ارزان
زمانی که هنوز گستردگی رسانه ها به این اندازه نبود، ضرب المثل هایی درباره ورود خبرنگاران جدید به این حرفه وجود داشت که یکی از آن ها این بود که:« بارها باید مطالبت به سطل آشغال افتاده شوند تا عاقبت بتوانی بنویسی...» این نشانه سختی کار خبرنگاری بود و اینکه یک خبرنگار آنقدر باید تلاش کند تا سرانجام بتواند به مرحله ای برسد که برای مخاطب کار کند. اما امروز با دردسترس بودن تکنولوژی و پیشرفت تکنیکی که به وجود آمده، عکاس و خبرنگار شدن در ظاهر بسیار آسان تر است هرچند واقعیت این است که هرکسی که میکروفن دارد یا آیفونش را روی ضبط وویس گذاشته الزاما خبرنگار نیست. حالا این سوال وجود دارد که چرا اصولا باید به دست هر کسی میکروفن و ضبط صوت داد و او را به عنوان نماینده رسانه و خبرنگار به بازی های مهمی لیگ برتر فرستاد. بازی استقلال و تراکتور یکی از مهمتری رویدادهای فوتبالی و اجتماعی روز بود و به نظر باید بهترین خبرنگاران به این مسابقات اعزام شوند و قطعا یک خبرنگار که کار و حرفه ای که انجام می دهد را بشناسد از کاپیتان تیم ملی و یکی از محبوب ترین بازیکنان فوتبال ایران اینگونه توهین آمیز سوال نمی کند.

آقای کاپیتان؛ عذرخواهی...
رفتاری که با اشکان دژاگه در میکسدزون ورزشگاه آزادی شد رفتاری توهین آمیز از سوی برخی خبرنگاران حاضر بود، اتفاقی که می تواند باعث شود خاطره بدی در ذهن یکی از بهترین بازیکنان تیم ملی از فوتبال ایران بماند. دژاگه شاید بعد از بازی دیشب و اتفاقاتی که افتاد نسبت به رسانه ها و خبرنگاران ذهنیت منفی پیدا کند و می توان به او حق هم داد اما واقعیت این است که آنچه دیشب در میکسدزون همه مطبوعات و نماینده خوبی برای رسانه ها نیستند.

انتهای پیام