به گزارش ایران‌پژواک، به گفته سرویس نظارت بر اینترنت NetBlocks، توییتر در ۸ فوریه ۲۰۲۳ در ترکیه مسدود شد. این قطعی درست در زمانی اتفاق افتاد که با توجه به زمین‌لرزه‌های دو روز قبل در جنوب ترکیه و شمال سوریه، عملیات گسترده امداد و نجات و بحران انسانی در جریان بود. به نظر می‌رسد که دسترسی مجدد به توییتر حدودا ۱۲ ساعت پس از اولین قطع شدن آن، مجددا امکان پذیر شد.

توییتر یک پلتفرم میکروبلاگینگ(بلاگ نویسی کوچک) است و راهی است که کاربران می‌توانند با به اشتراک گذاشتن متن‌های کوتاه، پیام‌های صوتی و ویدئو در آن فعالیت کنند. همچنین توییتر امکان ارسال مکالمات رشته‌ای را نیز برای کاربران فراهم کرده است. تقریبا بلافاصله پس از وقوع زلزله، هزاران شاهد عینی فیلم‌ها و عکس‌هایی را در شبکه‌های اجتماعی و بخصوص در توییتر منتشر کردند. این گزارش‌ها برای نیروهای امدادرسان اورژانس، و کسانی که می‌خواهند میزان آسیب را بسنجد و برای کمک رسانی و تامین چیزهای مورد نیاز اقدام کنند، بسیار ارزشمند است.

به نظر می‌رسد که از دسترس خارج شدن و مسدود شدن توییتر احتمالا در نتیجه اقدامات دولتی بوده و مانع از تلاش‌های امداد و نجات شده است. NetBlock خاطرنشان کرد که شرکت‌های خدمات اینترنتی دسترسی به توییتر را برای کاربران‌شان مسدود کردند و آنها برای دسترسی به توییتر باید از یک شبکه خصوصی مجازی یا VPN استفاده می‌کردند.

مقامات بسیاری از کشورها برای محدود کردن جریان اطلاعات، دسترسی به رسانه‌های اجتماعی را به طور دوره‌ای مسدود می‌کنند. ترکیه نیز از جمله کشورهایی است که سابقه طولانی در سانسور کردن اینترنت دارد.

نقش توییتر در امداد رسانی در بلایای طبیعی

توییتر در زمان بلایای طبیعی قبلی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته بود. طبق گزارش یک جلسه توجیهی وزارت امنیت داخلی ایالات متحده که در سال ۲۰۱۳ برگزار شد، رسانه‌های اجتماعی نقش مهمی را در هنگام وقوع بلایا و حوادث ایفا کرده‌اند. به طور خاص توییتر منبع مهمی از داده‌های شاهدان عینی بوده که در زمان مناسب به گروه‌های امدادرسان امکان می‌دهد تا بتوانند با جوامع آسیب دیده تعامل خوبی داشته باشند.

مطالعه‌ای که اخیرا بر روی ۳۷۵ میلیون توییتی که در روز ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲ ارسال شده نشان می‌دهد این سرویس به دولت‌ها اجازه می‌دهد تا اطلاعات حوادث را به شهروندان برسانند و شهروندان نیز می‌توانند از این طریق درخواست کمک کنند. این نوع ارتباطات و هماهنگی‌ها در تلاش برای پاسخگویی، در بسیاری از موقعیت‌ها بسیار مفید بوده است، از بحران آلودگی آب در ویرجینیای غربی گرفته تا تخلیه فوری منازل در طوفان فلوریدا.

کمک‌های بشردوستانه و امداد رسانی در بلایا، تقریبا بلافاصله پس از وقوع یک فاجعه، مستلزم گزارش‌ها و نظارت‌های سریع، در کوتاه‌ترین زمان است. ترکیب اطلاعات ارسال شده در توییتر با داده‌های موقعیت جغرافیایی و ساختن نقشه‌ای از اطلاعات بدست آمده، می‌تواند ابعاد و زوایای یک بحران را برای ما به خوبی به تصویر بکشد. پاسخ‌دهندگان می‌توانند با ردیابی مکان‌های آسیب‌دیده، تلفات و منابع، بهترین نقاط برای شروع کمک‌های امدادی را تعیین کنند.

این نوع داده‌ها به محققان کمک می‌کند تا در زمینه‌های حمل‌و نقل دید بهتری پیدا کنند و بتوانند به خوبی به تخلیه برخی مکان‌ها اقدام کنند. تجزیه و تحلیل توییت‌ها در زمان طوفان سندی که در اکتبر ۲۰۱۲ اتفاق افتاد نشان می‌دهد که محققان می‌توانند با جمع‌آوری داده‌های پست شده در توییتر، شدت طوفان را در زمان مناسب تعیین کنند. چنین تجزیه و تحلیل‌هایی که از تصاویر خسارت‌ها و سیل در رسانه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته می‌شود، به مدیران اورژانس کمک می‌کند تا خسارت‌های طوفان را شناسایی کرده و برای امدادرسانی برنامه‌ریزی کنند.

از دسترس خارج شدن توییتر، چه فیلتر کردن از جانب دولت باشد، و چه موانع مالی برای رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن توییتر و یا قطعی سراسری و جهانی توییتر، به روزرسانی اطلاعات در مورد واکنش به بلایا و فجایع را به شدت محدود می‌کند. همچنین توانایی یادگیری از گذشته و آمادگی برای شرایط اضطراری آینده را محدود کرده یا کاملا از بین می‌برد.

انتهای پیام