به گزارش ایران‌پژواک، اما سوال اینجاست که اگر کسی ۴۰۰ هزار دلار داشته باشد می تواند شهروندی ترکیه را بگیرد؟
ظاهراً بله ولی در عمل خیر!

بنابراین اگر سودای شهروندی ترکیه را دارید، این مطلب را به دقت بخوانید تا بعداً با برهم خوردن حساب و کتاب هایتان، متضرر نشوید.

واقعیت این است که شما باید دهها هزار دلار بیشتر از ۴۰۰ هزار دلار خرج کنید که در زیر جزئیات آن را برایتان توضیح می دهیم:

۱ – هزینه خود ملک

وقتی ملکی می خرید، حتماً کارشناس دولت باید ملک را ببیند، از آن عکس بگیرد، مدارک را بررسی کند و قیمت کارشناسی اش را اعلام کند.

ملاک دولت ترکیه برای تعیین قیمت ملک، همان است که کارشناس در گزارش خود می نویسد، نه قیمتی که بنگاه یا فروشنده به شما می گوید با در تبلیغات می بینید.

اگر کارشناس حتی یک دلار هم کمتر از ۴۰۰ هزار دلار قیمت بزند، به شما شهروندی نمی دهد.(البته کارشناس قیمت را به لیر می نویسد ولی در نهایت باید معادل دلاری آن ۴۰۰ هزار دلار آمریکا باشد.)

معمولاً کارشناس ها حدود ۵ الی ۱۰ درصد کمتر از قیمت می نویسند. یعنی اگر می خواهید ملک یا املاک خریداری شده توسط شما ۴۰۰ هزار دلار را پر کند، باید ملکی بخرید که حدود ۴۲۰ تا ۴۴۰ هزار دلار باشد.
البته ممکن است در برخی پروژه ها، با هماهنگی هایی که انجام می دهند، این مشکل وجود نداشته باشد ولی در مجموع، روند کار به این شکل است.

یک نکته کاربردی هم این است که همیشه ملکی که دقیقاً بین ۴۲۰ تا ۴۴۰ هزار دلار باشد وجود ندارد یا مطلوب تان نیست و عملاً ممکن است مجبور شوید ملک گران تری بخرید.

۲ – هزینه بنگاه

بنگاه یا شرکت واسطه ای که ملک را به شما معرفی کرده، ۲ درصد از قیمت خانه را از شما می گیرد (بعضی هایشان تا ۳ درصد هم می گیرند ولی قانوناً ۲ درصد حق دریافت دارند).

پس اگر همان ۴۰۰ هزار دلار و ۲ درصد را ملاک قرار دهیم، ۸ هزار دلار نیز اینجا به مخارج تان افزوده می شود.

۳ – هزینه انتقال سند

هزینه انتقال سند در ترکیه بسیار بالاست و دولت ترکیه بابت هر نقل و انتقال ملکی، ۴ درصد از بهای ملک را از خریدار می گیرد. یعنی ۱۶ هزار دلار هم باید اینجا خرج کنید و الا سند را به اسم تان نمی زنند. سند را در دفترخانه منتقل نمی کنند و در اداره دولتی تاپو (ثبت اسناد خودمان) نقل و انتقال انجام می شود.

۴ – هزینه صرافی

ابتدا باید یک هزینه بدهید برای انتقال پول تان به ترکیه. سپس پول تان را باید به دلار در یکی از بانک های ترکیه مسدود کنید. بعد از آن وقتی می خواهید پول فروشنده را بدهید، باید دلاری که در بانک داشتید را با کسر کارمزد به لیر تبدیل کنید که اینجا هم بخشی از پول تان کم می شود. رقم هم بسته به قیمت روز متفاوت است.

۵ – هزینه های وکیل

بعد از خرید خانه باید پرونده درخواست شهروندی تشکیل دهید. چون نه زبان ترکی استانبولی می دانید و نه به فرایندهای قانونی ترکیه واقفید، ناگزیر باید به یک فرد یا شرکت وکالت دهید تا کارهای شما را انجام دهد. معمولاً بسته به تعداد اعضای خانواده، حدود ۳ الی ۵ هزار دلار هم برای این کار از شما می گیرند.

۶ – هزینه های متفرقه

کارشناسی که قیمت خانه را تعیین می کند چند هزار لیر می گیرد، بیمه کردن همه اعضای خانواده هزینه های خاص خودش را دارد (و اجباری است)، هزینه های مالیاتی پروسه هم که باید پرداخت شود. ترجمه مدارک تان مثل شناسنامه، عقدنامه و … نیز هزینه زیادی دارد و نیز خرده خرج های دیگری مانند هزینه های دفترخانه و عکس و مدارک و … .

اگر بخواهیم همه این ارقام را تجمیع کنیم چیزی حدود ۴۵۰ تا ۴۸۰ هزار دلار – و بلکه بیشتر – داشته باشید تا بتوانید نظر دولت ترکیه در خرید ملک ۴۰۰ هزار دلاری را تأمین کنید.

البته این جدای از هزینه های شخصی مانند هزینه سفر، رفت و آمد و اقامت و خورد و خوراک در ترکیه است که این ها هم رقم قابل توجهی خواهد بود.

همچنین تا زمانی که شهروندی شما تایید و تثبیت شود، شما به عنوان توریست در ترکیه شناخته می شوید و هزینه هایتان چند برابر شهروندان ترک است؛ مثلاً اگر خدای ناکرده بیمار شوید، باید پول بیشتری بدهید و بیمه ای که در سطرهای بالا گفته شد، عملاً به دردتان نمی خورد و فقط برای تکمیل مدارک است.

پس اگر دار و ندارتان ۴۰۰ هزار دلار می شود و می خواهید با آن شهروندی ترکیه را بگیرید، بدانید که میسر نیست و آنچه در تبلیغات گفته می شود، تنها بخشی از ماجراست و در عمل، هزینه های شما به طور ملموسی بالا می رود و ممکن است در پایان قصه از اینجا رانده و از آنجا مانده شوید.

البته برخی اتفاقات خارج از اراده شما نیز می تواند وضعیت را بدتر کند. مثلاً خانه خود را در ایران می فروشید تا به دلار تبدیل کنید و در فاصله نقد شدن پول تان، قیمت دلار بالا می رود و همه محاسبات تان به هم می ریزد و حتی نمی توانید خانه مشابه خانه قبلی تان را در همان شهر محل اقامت تان بخرید.

بنابراین، خیلی دقیق محاسبه کنید و وسواس به خرج دهید و در یک کلام بی گدار به آب نزنید و سرمایه تان را به باد ندهید.

انتهای پیام