به گزارش ایران‌پژواک، کنترل آب و هوا، همچنین به عنوان اصلاح آب و هوا یا مهندسی زمین شناخته می شود، به دستکاری عمدی الگوهای آب و هوای طبیعی اشاره دارد. این شامل تغییر شرایط جوی از طریق تکنیک های مختلف مانند باروری ابرها، یونیزاسیون یا حتی استفاده از امواج الکترومغناطیسی است. ایده کنترل آب و هوا برای دهه ها مورد بررسی قرار گرفته است، اما پیشرفت های قابل توجهی در سال های اخیر حاصل شده است که منجر به افزایش گمانه زنی ها در مورد دخالت احتمالی ارتش ایالات متحده شده است.

مقاله "آب و هوا به عنوان یک ضریب نیرو: مالکیت آب و هوا در سال ۲۰۲۵" که توسط مرکز اطلاعات فنی دفاع منتشر شده است، به مفهوم استفاده از کنترل آب و هوا به عنوان یک مزیت استراتژیک می پردازد. این نشان می دهد که ارتش ایالات متحده قصد دارد از دستکاری آب و هوا به عنوان یک افزایش دهنده نیرو استفاده کند و آنها را قادر سازد تا بر نتایج عملیات نظامی تأثیر بگذارند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که پیش‌بینی‌ها و ادعاهای مقاله باید با یک لنز انتقادی ارزیابی شوند، زیرا ممکن است به جای طرح‌های مشخص، سناریوهای گمانه‌زنی داشته باشند.

در حالی که ایده کنترل آب و هوا ممکن است علمی تخیلی به نظر برسد، آزمایش‌ها و پروژه‌هایی در دنیای واقعی با هدف بررسی احتمالات آن انجام شده است. به عنوان مثال، باروری ابرها، تکنیکی که شامل پراکندگی مواد در ابرها برای ترویج بارندگی است، در مناطق مختلف برای کاهش خشکسالی به کار گرفته شده است. این آزمایش‌ها بینش‌های ارزشمندی در مورد پتانسیل فناوری کنترل آب و هوا ارائه می‌دهند، اما نباید آنها را با جاه‌طلبی‌های ادعایی ارتش در دستکاری آب‌وهوای جهانی در هم آمیخت.

کاربردهای نظامی بالقوه فناوری کنترل آب و هوا بسیار گسترده و چند وجهی است. یکی از اهداف اصلی می تواند تقویت یا اختلال در سیستم های ارتباطی با دستکاری شرایط جوی باشد که بر امواج رادیویی و سیگنال های ماهواره ای تأثیر می گذارد. با کنترل الگوهای آب و هوایی، نیروهای نظامی می توانند با ایجاد امکان یا ممانعت از توانایی دشمن در هماهنگی مؤثر عملیات، مزیت های استراتژیک ایجاد کنند.

یکی دیگر از کاربردهای بالقوه استفاده از کنترل آب و هوا برای تضعیف یا ناتوان کردن دشمنان است. به عنوان مثال، توانایی برانگیختن طوفان‌های شدید، طوفان‌ها یا خشکسالی‌ها می‌تواند به شدت بر کشاورزی و زیرساخت‌های کشورهای دشمن تأثیر بگذارد، اقتصاد آنها را بی‌ثبات کند و توانایی‌های نظامی آنها را کاهش دهد. با این حال، مهم است که توجه داشته باشیم که به کارگیری چنین تاکتیک‌هایی نگرانی‌های اخلاقی و بشردوستانه را افزایش می‌دهد، زیرا ممکن است منجر به آسیب‌های جانبی و رنج بی‌رویه در میان مردم غیرنظامی شود.

انتهای پیام