به گزارش ایرانپژواک،ساختمان بانک اچاسبیسی تنها برجی نیست که در آستانه بلااستفاده شدن قرار دارد.
در دنیای پس از برگزیت و همهگیری، برجها و آسمانخراشهای ساخته شده در بخش تجاری لندن به دو دلیل روز به روز بیمشتریتر و بدون مستاجرتر میشوند: تلاش گروهی از کسب و کارها برای ترک لندن و استقرار دفاتر خود در فرانکفورت و بروکسل واقع در قلب اتحادیه اروپا و نیز رواج دورکاری در دوران پس از همهگیری کرونا که موجب شده تا کسب و کارها به دفاتر کوچکتری نسبت به گذشته نیاز داشته باشند.
چشمانداز آتی این ساختمانهای بلندمرتبه به قدری بد شده است که برخی از سرمایهگذاران متقاضی لاشههای خالی آنها شدهاند؛ چراکه معقدند که زمین آنها ارزش بیشتری نسبت به سازههای بیارزش بنا شده دارد و با تخریب آنها میشود سازه مفید و مورد نیاز شهر را ساخت.
چنان که در نیویورک نیز اخیرا طرحی برای تغییر قوانین در منطقه تجاریِ میدتاون منهتن (Midtown Manhattan) ارائه شده تا امکان تبدیل دفاتر شرکتهای بزرگ که پیشتر در آسمانخراشهای این منطقه مستقر بودند، به آپارتمانهای مسکونی یا حتی خوابگاههای دانشجویی فراهم شود.
ارزیابیها نشان میدهد که به دلیل کاهش تقاضای بلندمدت برای فضاهای اداری و تجاری بزرگ، لندن حداقل ۶۰ ساختمان اداری خالی دارد. در همین حال، بریتانیا با بحران مسکن رو به روست و قیمت متوسط خانه در این کشور به بیش از ۱۰ برابر متوسط دستمزد سالانه رسیده است.
درنهایت، به دلیل ردپای گازهای کربن در صنعت ساخت و ساز، به مالکان ساختمانهای اداری و تجاری بدون مشتری توصیه میشود که به جای تخریب، به راههای استفاده مجدد از آنها یا حداقل بازیافت مصالح آن فکر کنند.
برج پارکر نمونه موفق این تغییر رویکرد است. یک برج اداری بتنی که در دهه ۱۹۶۰ در کاونت گاردن لندن بنا شده بود، پس از بازسازی کامل و نمای جدید، اکنون به واحدی مسکونی تبدیل شده است.
البته کارشناسان یادآوری میکنند که هر ساختمان اداری و تجاری قابل تبدیل به مسکونی نیست؛ چه از نظر بنیان و ساختار و چه از نظر طراحی.
بر همین اساس بن کلیفورد، دانشیار کالج دانشگاهی لندن معتقد است که برجی همچون دفتر بانک اچاسبیسی قابلیت بسیار کمی برای تبدیل شدن به ساختمانی مسکونی دارد.
انتهای پیام
ارسال نظر