به گزارش ایران‌پژواک، باران پودری می‌بارد، خیابان سنگ فرش منتهی به حافظیه که از دل باغ حافظیه با آن کاج‌های هرس شده و نارنج‌های کهن سال پوشیده است پر از مسافرانی‌ست که خود را به حوالی حضرت حافظ رسانده‌اند، به لسان الغیب تا آخرین ساعات سال ۱۴۰۲ را شاید با تفالی به فالش و خواندن فاتحه‌ای بر مزارش و دمی خلوت کردن بر گوشه‌ای از مجموعه آرامگاهش بگذرانند. اما جلوی در مردی کت و شلواری با ریشی کادره و عینکی بر چشم مدام این جمله را تکرار می کند:«تعطیل است. انشالله فردا صبح ساعت ۸!»
این ساعت یعنی دو ساعت بعد از تحویل سال. اما چرا؟ همان آقا توضیحش را مدام تکرار می‌کند:«خب حق دارند. پارسال باز گذاشتند، جمعیت تا شیشه‌های مقبره را هم شکاندند و کم نمانده بود بزنند سنگ‌های مزار و آن ستون گنبدی بالایش را هم خرد کنند. وقتی مردم رعایت نمی‌کنند، معلوم است این‌ها هم مراسم نگیرند.»
یکی با لهجه شیرازی پاسخش را می‌دهد:«آخه عقل کل، ساعت ۸ باز کنند، ازدحام که بیشتر می‌شود. آن وقت خراب نمی‌کنند؟» یکی دیگر پشت سرش می‌گوید:« اصل مشکل این است که نگذارند مردم سال تحویل سر مزار حافظ باشند. بابا بگذارید مردم خوشی کنند.»
هر کس جمله‌ای را بار نگهبان می‌کند و تصمیم برای بستن مقبره حافظ در زمان سال تحویل را تقبیح. جمعیتی که همگی زیر باران خیس شده‌اند اما برنامه بامدادی یکایک‌شان هوا شده است.
این تصمیم برای بسن درهای حافظیه درحالی است که تنها سه روز قبل معاون میراث به ایسنا گفته بود:«در استان فارس مراسم تحویل سال نو فقط در دو محوطه تاریخی حافظیه و تخت جمشید برگزار می‌شود. درهای حافظیه از ساعت ۵:۳۰ صبح روز چهارشنبه اول فرودین‌ماه ۱۴۰۳ باز می‌شود و تا ساعت ۱۰ شب این مجموعه میزبان بازدیدکنندگان خواهد بود.»
او البته با اشاره اتفاقات سال قبل گفته بود:«نوروز گذشته برگزاری مراسم تحویل سال نو در حافظیه با حضور حدود ۴۰ هزار نفر منجر به شکسته شدن شیشه‌های محافظ سنگ مزار آرامگاه حافظ و آسیب به فضای سبز محوطه شد.» اما این اتفاق قرار نبود باعث تعطیلی حافظیه در زمان تحویل سال شود.
انتهای پیام
ارسال نظر