به گزارش ایران‌پژواک، بسیار اهمیت دارد که از نظر شیوه های نهادسازی و نهادمندی، در کدام جهان زندگی می کنیم. زیرا جهان مذکور مختصات شناختی خودش را تولید و بازتولید می کند. حتی جهان مذکور ممکنات و جبرهای خود را داراست. با ورود به هر جهانی، ممکنات، حداقلی و جبرها حداکثری هستند. اما با افزایش ممکنات که با شناخت نسبت به محدودیت ها، و امکانات برای حل مسایل رخ می دهد، انتقال از یکدوره به دوره ای دیگر ممکن می شود. برخی نظریه پردازان توسعه، ابتدا توسعه سیاسی را فراروی بشر می دانند، در میانه قرن بیستم توسعه اقتصادی مشروعیت تام یافت، و در پایان قرن و آغاز قرن جدید توسعه اجتماعی، و در دوره پسامدرن نیز توسعه فردی و پیامدهای حاکم بر جهان اینترنت و پسامدرن حاکم شده است. ایران از منظر مراحل طی شده گمان می رود، هنوز مراحل نخست را که سیاسی بوده و از منظری قدرت های جهان لیبرال را خصم خود می داند و به نوعی از زاویه چپ جهان جنگ سردی با آن روبه رو شده تلاش دارد با آن موازنه سازی کند. از این رو است که سریع القلم در سخنرانی خود، «شناخت ما از دنیا» را «چپ زده» ذکر می کند. این بخشی از سخنان دکتر محمود سریع القلم منتشر شده در یوتیوب است، که نسبت به شیوه شناخت جهان ایرانیان، انتقاد می کند.
او در ادامه می گوید: «هنوز شناخت ما از نظام بین الملل، مبتنی بر جنگ سرد است. ما هنوز تصور می کنیم که آمریکا یعنی رئیس جمهوری آمریکا. متوجه نیستیم که آمریکا یعنی سلیکون ولی، آمریکا یعنی آی تی. ارزش شرکت هایی که در سلیکون ولی کار می کنند، سه تریلیون دلار است. من با مراودات بسیاری که افراد در این کشور داشتم، همواره افراد را تشویق کرده ام و گفته ام که لطفا با ارقام فکر کنید. با انتزاعیات فکر نکنید.» او می افزاید: « جهان یک جهان رقابت و آی تی است. ما این انقلاب جدید صنعتی که اتفاقا همزمان بود با انقلاب اسلامی ایران را هنوز تشخیص نداده ایم.»
عدالت در رقم و عدالت در مفهوم ؛ نمونه نروژ
این استاد دانشگاه شهید بهشتی در ادامه با تذکر به این که «اگر در باره عدالت صحبت می کنیم باید آن را همراه عدد و رقم مطرح و از حالت کیفی به حالت کمی منتقل کنیم می گوید: «ما می توانیم ۲ ساعت در ارتباط با عدالت صحبت بکنیم به نحوی که همگی لذت ببرند، و بعد هم به هیجان بیایند؛ اما چه فایده ای دارد. عدالت باید به عدد و رقم دربیاید.»
سریع القلم در ادامه با اشاره به این که «نروژ اعلام کرده عدالت را رقمی می کند به این معنا که بالاترین حقوق در نروژ با پایین ترین حقوق ۷ برابر نباید بیشتر باشد» گفت: «این رقم در آمریکا ۲۷۳ برابر است. نروژ میزان مالیات را بین ۵۰ تا ۶۰ درصد اعلام کرده است. به عبارت دیگر نروژ تاکید می کند که هر شهروند این کشور که کار می کند، باید ۵۰ تا ۶۰ درصد مالیات بدهد، تا جامعه نروژ یک جامعه سالم توام با عدالت شود. کسی در نروژ ممکن است بگوید که جوان و خانواده اش فاقد امکانات است، اما می خواهد پزشک بشود. حاکمیت و دولت اعلام می کند که همه هزینه ها را پرداخت می کند تا او پزشک شود. به عبارت دیگر از طریق مالیات، هزینه های یک شهروند دیگر را می پردازد.»
او درادامه به اشاره به این که اعداد و رقم جایگاه ما در حوزه توسعه و پیشرفت بهتر نمایان می کنند، افزود: « این است که ما اگر با اعداد و ارقام صحبت کنیم خیلی دقیق تر فکر می کنیم. برای مثال بر اساس آمار رسمی کشور، اعلام شده که در ایران ۴ میلیون نفر معتاد وجود دارد. حال باید ببینیم که در منظومه کلان حکمرانی ایرانی به این رقم چگونه باید نگاه کنیم؟
نظامیان نیروهای پیشران توسعه در کشورهای در حال توسعه
این عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی در ادامه با اشاره به این که توجه ها عطف به چه مسایلی باشند می توانند سازنده و حلال مشکلات باشند گفت: «ممکن است برخی دوستان بفرمایند که تا چه میزان این نابسامانی ها به ساختار حقوقی و سیاسی کشور مربوط می شود؟ من معتقدم که در کشورهای در حال توسعه، ماهیت نظام سیاسی خیلی مهم نیست. بلکه سیاستگذاری ها مهم هستند.»
سریع القلم با توجه به مطالعات گسترده خود در حوزه بین الملل و کشورهای در حال توسعه، بر ماهیت متفاوت کشورهای در حال توسعه که اتفاقا در آنان اغلب نظامیان امور را در اختیار داشتند و توانستند با اتخاذ سیاست هایی کشورهای شان را به سوی توسعه رهنمون کنند، گفت: «ماهیت نظام سیاسی کره جنوبی، امارات، سنگاپور یا مالزی، چیست؟ اتفاقا من کشورهایی را برای شما نام می برم، که در همگی نظامیان روند توسعه را به دست گرفتند و کشور را به جلو بردند. ۱- برزیل ۲-ترکیه ۳-اندونزی ۴-کره جنوبی. ۵-آرژانتین. ۶-مکزیک. دراین کشورها نظامی ها اختیارات مختلف کشور را به دست گرفتند، سپس آمدند با سندیکاهای کارگری و بعد بخش خصوصی ائتلافکردند و هر یک کشور خود را به سوی توسعه و پیشرفت سوق دادند.»
این استاد دانشگاه در ادامه نتیجه گیری می کند و می گوید: «اگر بخواهیم این بحث را منظم بکنیم باید بگویم که یک سری ضعف در شناخت داریم». او برای بحث خود مثالی ذکر کرد و گفت: « برای مثال شناخت ما از جهان، به شدت تحت تاثیر چپ مارکسیستی است. از این رو تقسیم بندی هایی که از جهان به عمل می آوریم، به شدت متاثر از فرهنگ چپ است. این درحالی است که جهان یک جهان رقابت و آی تی است. ما این انقلاب جدید صنعتی که اتفاقا همزمان بود با انقلاب اسلامی ایران را هنوز تشخیص نداده ایم.»
انتهای پیام
ارسال نظر