به گزارش ایران‌پژواک، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق ایالات متحده، و کامالا هریس، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا، در نخستین مناظره انتخاباتی خود از همان ابتدا بدون آنکه کلمه‌ای بر زبان جاری کنند، جو و لحن مناظره را مشخص کردند.

به گزارش ایندیپندنت، نامزدهای حزب دموکرات و حزب جمهوری‌خواه ایالات متحده در انتخابات سال ۲۰۲۴ مناظره را با دست‌ دادنی جسورانه‌ آغاز کردند که حرف‌های بسیاری داشت و کارشناسان آن را نوعی «جنگ روانی» خواندند.

کریس اولریش، تحلیلگر زبان بدن می‌گوید: «هریس ساعت به ۹ شب با سری رو به بالا و شانه‌هایی که به عقب داده بود، با اعتماد به نفس وارد صحنه شد و برای دست دادن با ترامپ به سمتش رفت. به نظر می‌رسید که او را غافلگیر کرده است.»

دونالد ترامپ در مناظره قبلی، با رقیبش جو بایدن دست نداده بود. اولریچ می‌گوید: «فکر می‌کنم ترامپ انتظارش را نداشت. شاید هم راهبرد آن‌ها این بود که به سمت تریبون‌ها بروند و اگر هریس دستش را دراز کرد، او هم در جواب دست بدهد.»

اما هریس تصمیم گرفت به‌جای اینکه منتظر ترامپ بماند، پیشقدم شود و خودش نزد او برود.

اولریش می‌گوید: «او ابتدا وسط صحنه توقف کرد. اگر همانجا می‌ماند و ترامپ به سمتش می‌رفت، تاثیر روانی بیشتری داشت، اما هریس به سمت ترامپ رفت تا به او بفهماند مصمم است با او رودررو شود.»

اولریش تاکید می‌کند که هریس با پیشقدم شدن در دست دادن این پیام روانی را به ترامپ منتقل کرد که «من آماده‌ام با تو روبرو شوم».

به گزارش نیویورک‌پست، دست دادن ترامپ با کامالا هریس، در مقایسه با آن دست‌ دادن‌های به قول دارن استنتون، متخصص زبان بدن،‌ «استخوان‌شکن» ترامپ با رهبران جهان، از شینزو آبه، نخست‌وزیر فقید ژاپن گرفته تا جاستین ترودو، نخست‌وزیر کانادا، نرم‌تر و آرام‌تر بود.

به باور این متخصص زبان بدن، دست دادن نوعی نمایش قدرت است و ترامپ به استفاده از آن علاقه زیادی دارد.

اما در سوی دیگر، اولریش اشاره می‌کند که هریس احتمالا با محکم فشردن دست می‌خواست نه‌تنها برای ترامپ بلکه برای مردم آمریکا اعتمادسازی کند؛ کاری که ظاهرا بیشتر شب مناظره بر آن متمرکز بود.

او توضیح داد: «وقتی با کسی دست می‌دهیم، هم می‌خواهیم اعتماد به وجود آوریم و هم فردی با اعتماد به نفس دیده شویم. مطالعات هم تایید کرده‌اند با دست دادن، دو برابر بیشتر احتمال دارد به ما اعتماد شود و با اعتماد به نفس و آماده به نظر بیاییم. هریس در تمام مدت مناظره مدام بر ایجاد اعتماد و نشان دادن اعتماد به نفس تمرکز داشت. این تمرکز در برخی حرکات هریس، به‌ویژه زمانی که هدف حملات کلامی ترامپ قرار می‌گرفت، نیز مشهود بود.»

به گفته اولریش، این حرکات به‌ویژه پوزخندهای مکرر هریس و گرفتن چانه در دست معمولا برای باهوش، متین، روشنفکر، کنجکاو و عاقل نشان داده شدن به کار می‌روند، اما ممکن است به‌عمد برای تحقیر رقیب‌ به کار گرفته شده باشند.

اولریش می‌گوید: «از نظر من، در زبان بدن وقتی چانه‌ات را می‌گیری یعنی در شرف برنده شدنی، شاید ۱۰۰ درصد این نباشد، اما به نظرم هریس این کار را برای به حاشیه راندن ترامپ انجام می‌داد.»

در مورد رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، حالات چهره‌اش احساسات واقعی‌ او نشان نمی‌داد. به عنوان مثال در طول مناظره تغییراتی ظریف در لبخند او دیده می‌شد و همان‌طور که استنتون می‌گوید، «شما می‌توانید بفهمید ترامپ چه وقت دارد مصنوعی لبخند می‌زند».

استتون توضیح می‌دهد: «وقتی که فردی سعی می‌کند لبخند ساختگی بزند و شادی مصنوعی نشان دهد، جزئیات کلیدی وجود دارد که تصنعی بودن این لبخند و شادی را آشکار می‌کنند. زمانی که واقعا می‌خندید و شادید، کنار چشمتان چروک‌های سه خطی ظاهر می‌شوند. این چروک‌ها زمانی که از ترامپ سوالی می‌پرسند و او لبخند می‌زند تا نشان دهد که ناراحت نشده و بی‌تفاوت است، کنار چشمانش دیده نمی‌شوند.»

ترامپ لبخندهای نیمه‌پنهان شبیه به این را در آخرین مناظره‌اش در ۲۱ ژوییه هم نشان داده بود؛ همان مناظره‌ای که سرنوشت بایدن در انتخابات ۲۰۲۴ را رقم زد.

ترامپ خرده حرکاتی هم برای تحقیر کردن دارد که با ژست خاصی نشان می‌دهد. استنتون می‌گوید: «حس تحقیر یا انزجار پشت لبخندی که یک طرف صورت را درگیر می‌کند، هویدا می‌شود. لبخندی که گاه طولانی است و گاه تنها ثانیه‌ای بر چهره نقش می‌بندد.»

انتهای پیام