به گزارش ایران پژواک، بررسی قیمت هر متر واحد مسکونی طی ۲۰ سال گذشته بیانگر رشد بیش از ۶۳ برابری قیمت هر متر خانه در شهر تهران از سال ۱۳۷۲ تا سال ۱۳۹۱ بوده است. نرخ هر متر مربع زیر بنای مسکونی تهران در سال ۱۳۷۱ بین ۵۱ تا ۵۳ هزار تومان متغییر بوده و در پاییز  ۱۳۹۱ به متری ۳ میلیون و ۲۸۲ هزار تومان رسید. تنها ۵۰۰ هزار تومان از این افزایش در ۹ ماهه سال ۱۳۹۱ اتفاق افتاده و از آن سال تا کنون نیز میانگین قیمت هر متر مربع مسکن شهر تهران با رشد ۶۸ درصدی در بهار ۱۳۹۷ به ۵ میلیون و ۵۳۰ هزار تومان رسید.

حساسیت نسبت به افزایش روزافزون قیمت مسکن که یکی از دلایل آن فروش تراکم عنوان می‌شود از اوایل سال ۱۳۹۲ رنگ و شکل دیگری به خود گرفت. با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، یکی از وزرای دولت که حوزه کاری او ارتباط تنگاتنگ با مدیریت شهری دارد و حسن روحانی او را "برند کابینه" می‌داند، انتقادات صریحی را نسبت به مدیریت ۱۰ سال گذشته شهرداری تهران ابراز کرد. عباس آخوندی در این خصوص گفت: "حق نفس کشیدن مردم در حال فروش است و هیچ کس در این شرایط احساس آرامش نمی‌کند، چرا که ما در یک هرج و مرج برنامه‌ریزی‌ شده گسترده قرار داریم که اگر به آن نپردازیم با راه حل‌های ساده‌انگارانه نمی‌توان کارها را پیش برد".

آخوندی این را هم گفت که "سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ تعداد پروانه‌های صادر شده در تهران ۷۶۰ هزار واحد مسکونی بوده است. این تعداد برای اسکان جعیتی بیش از ۲.۵ میلیون نفر کفایت می‌کند. این بدین مفهوم است که اگر جمعیت تهران را فقط در شب در نظر بگیرید، ظرفیت ایجاد شده امکان اسکان بیش از ۳۰ درصد از کل جمعیت تهران را در برداشت. بخش اعظم این پروانه‌ها برای واحدهایی است که عمدتا با هدف سوداگری در مناطق یک، ۲، ۲۲ و ۵ با هدف فروش تراکم انجام شده که خواستند پول مدیریت شهری را تامین کنند. اگر این طور پیش می‌رفتیم، ظرف ۱۰ سال یک تهران به اندازه‌ی تهران ساخته شده بود."

انتهای پیام