به گزارش ایران پژواک، بین خودروسازهای ژاپنی شعاری وجود دارد که می گویند «فردی که برای یک سال سوار ماشین ژاپنی شود، هرگز سمت ماشین دیگری نمی رود.» یکی از ویژگی های اصلی که موجب جذابیت خودروهای این کشور می شود، خراب نشدن آن هاست.

نیازی نیست راننده چند ماه یک بار ماشین را تعمیرگاه ببرد یا وسط خیابان گیر کند و منتظر امداد باشد. در دهه های ۸۰ و ۹۰ میلادی، نام های ژاپنی با عرضه خودروهایی قابل اعتماد و با کیفیت، بهتر از آنچه رقیبانشان ارائه می دانند، به شهرت خیلی خوبی دست پیدا کردند. صنعت خودروسازی در ژاپن، حدفاصل دهه 1970 تا 1990 میلادی، به شدت رشد کرد و توانست با تولید سالانه 13 میلیون دستگاه خودرو، حتی آمریکا را نیز پشت سر بگذارد. از آنجا که خودروهای تولید ژاپن، در دهه 1990 میلادی، از نظر قیمتی بسیار مقرون‌به‌صرفه، باکیفیت و محبوب شدند، این کشور به بزرگ‌ترین خودروساز جهان بدل شد.

به گفته کارشناسان خودرو، خودروهای ژاپنی ساختاری دوستانه دارند که باعث راحتی راننده و سرنشینان می شود. همچنین استفاده کم از بنزین یکی از ویژگی های مهم این خودروها است. به طوری که حتی آمارها نشان می دهد زمانی که قیمت بنزین در آمریکا افزایش پیدا می کند، فروش خودروهای ژاپنی بیشتر می شود. خودروی تویوتا پریوس به دلیل مصرف بهینه بنزین یکی از پرفروش ترین خودروهای سال های ۲۰۱۲ تا به امروز بوده است.

آمارها نشان می دهد اگر 10 سال یک خودرو ژاپنی را برانید، به نسبت هزینه نگهداری یک خودرو آلمانی، حدود 10 هزار دلار صرفه مالی خواهید داشت. به طوری که هوندا و میتسوبیشی که دو خودروساز معتبر ژاپنی هستند، در فهرست کم‌هزینه‌ترین خودروهای تولیدی به ترتیب رده‌های چهارم و پنجم را از آن خود کرده‌اند

در حال حاضر ارزان ترین خودروی صادراتی ژآپن در لیست، نیسان ورسا است. با فرض اینکه دلار ۱۴ هزار تومان است، قیمت این خودرو حدود ۱۷۳ میلیون تومان است. همچنین گران ترین خودرو تویوتا آولون است که قیمت آن حدود ۴۹۷ میلیون تومان محاسبه می شود.

جدول زیر قیمت خودروهای ژاپنی را نشان می‌دهد:

انتهای پیام