به گزارش ایران پژواک، تسنیم به نقل از رویترز،نوشت: وقتی صنعت تجارت جهانی نفت برای بزرگترین اجلاس سالانه در آسیا در سپتامبر گذشته جمع شدند، شرکت های تولید کننده نفت آمریکایی بسیار آماده بودند.

شرکت اکسون موبیل آمریکا و رقیب اروپائی آن، رویال داچ/شل بروشورهایی برای خریداران نفت آماده کرده بودند که درجات مختلف نفت خام آمریکا و دلیل مناسب بودن آنها را برای جایگزینی بخشی از عرضه آسیا از خاورمیانه، آفریقا و روسیه، به خوبی توضیح میداد.

در گردهمایی صنعت نفت در لندن در ماه جاری ، تولیدکنندگان نفت خام آمریکا دلایل بسیاری برای اعلام موفقیت کمپینشان در اروپا و آسیا داشتند.

تنها چند سال پیش، قبل از دگرگونی تولید نفت آمریکا، این کشور بزرگترین واردکننده نفت بود که طبق قانون اجازه صادرات نفت را هم نداشت.

حالا ارسال محموله های نفتی آمریکا به اروپا رکورد زده است. واردات ماه ژانویه اروپا 630 هزار بشکه در روز بود. کمتر از روسیه و عراق ولی بیشتر از تولید کنندگان اوپک مثل نیجریه و لیبی.

صادرات بالاتر نفت خام آمریکا جایگزین عرضه کمتر نفت خام ایران و ونزوئلا بوده است. واشنگتن این دو کشور را تحریم کرده و خریداران سراسر جهان را ترسانده است.

در کل 2018، عرضه نفت آمریکا به اروپا دو برابر شد و به 430 هزار بشکه در روز رسید که نشان دهنده 6 درصد کل واردات یا هم اندازه واردات نفت ایران به اروپا قبل از اعمال تحریم‌های واشنگتن بر تهران بود.

یک تاجر نفتی گفت:« نفت خام آمریکا یک سردرد واقعی است که فشار زیادی بر درجات سبک داخلی می آورد. در واقع قیمت تمام درجات نفت تحت تاثیر قرار گرفته است چون نفت آمریکا یک عرضه اضافی قابل توجه است».

انتظار می رود میانگین تولید نفت خام آمریکا در 2019 ، 12.06 میلیون بشکه در روز باشد، یعنی 1.18 میلیون بشکه بیشتر از سال گذشته.

پیش بینی های آینده نشان می‌دهد که آمریکا می‌تواند تا 15 میلیون بشکه در روز نفت خام و 20 میلیون بشکه در روز مایعات نفتی تولید کند و به خودکفایی برسد. این مقدار تولید ، کل مصرف 18 تا 19 میلیون بشکه ای آمریکا را پوشش میدهد.

رونق تولید آمریکا ، اوپک و تولید کنندگان اصلی غیر اوپک مثل روسیه را مجبور کرده تولیدشان را 3 تا 4 درصد از 2017 کاهش دهند تا قیمت نفت بالا برود. این توافق کمک کرد قیمت دو برابر شده و به 60 دلار در هر بشکه برسد ولی در عوض سهم بازار را به نفع شرکت های آمریکایی از دست دادند.

رقابت در شمال غرب اروپا بسیار حساس است. انگلیس و هلند به ترتیب 6.5 و 5.1 میلیون تن نفت خام آمریکا را در 2018 وارد کردند.

لیتاسکو، ایکوینر ، توتال و اکسون موبیل از جمله خریداران اصلی بالتیک بودند که بشکه ‌های دریای شمال را با درجات نفت خام آمریکا جایگزین کردند.

بریتیش پترولیوم نفت آمریکا را به پالایشگاه گلسنکیرچن آلمان می برد، در حالی که پی کی ای اورلن لهستان در ژانویه اعلام کرد خرید نفت اورال روسیه را از رزنفت 30 درصد کاهش می دهد و در عوض بشکه های آمریکا را می‌خرد. در انگلستان اصلی‌ترین خریداران آمریکا اساراویل و اکسون موبیل هستند.

در مدیترانه خریداران بشکه های آمریکا_ ایتالیا، اسپانیا و فرانسه _نفت آمریکا را جایگزین نفت سبک سی پی سی کسپین، اورال روسیه و نفت ایران کرده‌اند.

وست تگزاس اینترمدیت محبوب ترین درجه نفتی آمریکا بین خریداران اروپایی در 2018 بود و پس از آن ایگل فورد میدلند، باکن و مارس قرار دارند.

با سخت شدن قوانین سوخت دریایی، تقاضا برای بشکه های نفت سبک و در نتیجه نفت آمریکا که بیشتر سبک است، افزایش می‌یابد.

یک تاجر نفتی مالک یک شرکت اروپایی گفت:« انتظار دارم نفت خام آمریکا در اروپا محبوب تر شود. به نظر می رسد هر اتفاقی برای بازارهای نفت در این روزها می افتد، به نفع آمریکاست».

انتهای پیام