به گزارش ایران پژواک، زن‌وشوهری که به‌عنوان توریست از سیبری به مغولستان آمده بودند، بر اثر خوردن موش‌خرمای کوهی دچار طاعون شده و جان خود را از دست دادند.
به همین دلیل ۱۵۸ مسافر و خدمه یکی از هواپیماهای داخلی در فرودگاه اولانباتور در پایتخت قرنطینه شده‌اند، چراکه احتمال ابتلای آن‌ها می‌رود.
بر اساس آخرین اخبار ۱۱ مسافر به بیمارستان منتقل‌شده و بقیه در هواپیما در قرنطینه نگه‌داشته شده‌اند. گفته می‌شود روسیه مرزهای خود را با مغولستان بست.
۲۷ آوریل مردی ۳۸ ساله با خوردن گوشت موش‌خرمای کوهی مرد و همسرش ۳ روز بعد مرد و حالا محققان عامل شیوع طاعون را خوردن گوشت این حیوان در مغولستان می‌دانند.
بدون درمان بیمار در عرض ۲۴ ساعت می‌میرد.
طاعون سیاه یا مرگ سیاه یک اپیدمی طاعون خیارکی است که کل اروپا را در سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۰ میلادی دربرگرفت.طاعون خیارکی متداول‌ترین حالت طاعون است که طی نیش کک یا گازگرفتگی توسط موش آلوده به باسیل به وجود می‌آید.
طاعون خیارکی در این دوره در آسیای مرکزی شایع بود و به نظر می‌رسد که جنگ مغولان و چینی‌ها سبب شروع این اپیدمی شده‍است. طاعون در سال ۱۳۳۴ در یکی استان هوبئی چین شایع شد و به‌سرعت در استان‌های اطراف سرایت یافت. در سال ۱۳۴۶ میلادی، تاتارها آن را به اروپای شرقی منتقل کردند و در اواخر سال ۱۳۴۷ کشتی‌هایی که از آسیای مرکزی می‌آمدند، بیماری را در جنوا و مارسی شیوع دادند. در تابستان سال ۱۳۴۸ طاعون در ونیز نیز شایع شد و در عرض یک سال تمام سواحل مدیترانه را فراگرفت. پس‌ازآن، طاعون به‌سرعت به سمت شمال اروپا حرکت کرد و جمعیت این نواحی را، که پس از قحطی‌های پی‌درپی، اپیدمی‌های مختلف به علت سردی هوا و جنگ‌های طولانی به‌شدت در برابر هر سانحه‌ای ضعیف شده بودند، درهم شکست. انتقال بیماری از طریق موش‌ها نقش مهمی در این روند داشت و گربه‌ها در اروپا تقریباً نایاب شدند.
پزشکان قرن چهاردهم در برابر طاعون ناتوان بودند، بااین‌وجود توصیه‌هایی بی‌فایده به مردم می‌کردند که در بعضی آثار از آن‌ها نام‌برده شده است.
-سوزاندن ساقهٔ کلم و پوست به
-روشن کردن آتش با استفاده از هیزم‌های معطر
-بخار کردن آب و بریان کردن گوشت
-حمام با آب داغ
-حجامت
-خوراندن مواد تهوع‌آور و ملین، که درواقع باعث ضعف بیمار و مرگ زودتر می‌شد
-گردهم‌آیی برای دور کردن اجنه
انتهای پیام
ارسال نظر