به گزارش ایران پژواک، بنا بر آمارهای منتشره، فروش جهانی رنو در بازه زمانی سه ماهه مورد نظر، با کاهش ۴/۴ درصدی مواجه شده است. رنو در فصل سوم ۲۰۱۹ میلادی، ۸۵۲ هزار و ۱۹۸ دستگاه محصول در بازارهای مختلف دنیا فروش داشته است. آمار دیگر در مورد رنو، به درآمد فروش این شرکت در بازه زمانی موردنظر مربوط می‌شود، آماری که از کاهش ۱/۶ درصدی نسبت به فصل سوم ۲۰۱۸ حکایت دارد. این خودروساز فرانسوی در سه ماه سوم امسال، به درآمد ۱۱/۲۹ میلیارد یورویی دست یافته است.

بنا بر روایت رنو، فروش این خودروساز در مناطق خاورمیانه، هند و آفریقا طی سه ماه سوم سال ۲۰۱۹ میلادی، از ۱۲۴ هزار و ۲۰۵ دستگاه به ۹۹ هزار و ۳۹۲ دستگاه رسیده است که نشان از کاهش ۲۰ درصدی دارد. به نظر می‌رسد حذف بازار ایران از دایره فروش جهانی رنو، نقش عمده‌ای در نزولی شدن فروش این شرکت در منطقه خاورمیانه داشته است. آن طور که در سایت رسمی رنو آمده، سه بازار جهانی این شرکت شامل «ایران»، «آرژانتین» و «ترکیه» عوامل اصلی نزولی شدن فروش بوده‌اند. در این بین، فروش در ترکیه و آرژانتین طی سال ۲۰۱۹ ادامه داشته و تنها افت کرده، حال آنکه فروش رنو در بازار ایران کلا متوقف شده است. رنو توضیح خاصی در مورد دلایل افت فروش در بازارهای ترکیه و آرژانتین ارائه نکرده، اما این را گفته که فروش در ایران را از آگوست سال گذشته میلادی متوقف کرده است.

پس از خروج آمریکا از برجام در اوایل سال ۹۷ (مه ۲۰۱۸) دونالد ترامپ رئیس‌جمهوری این کشور اعلام کرد تحریم‌ها علیه ایران را در بالاترین سطح برقرار می‌کند و خودروسازی نیز مقصد نخست خواهد بود. سه ماه بعد در نیمه مرداد ۹۷، خودروسازی ایران از سوی آمریکایی‌ها تحریم شد و در پی آن، خودروسازان خارجی یک به یک از کشور خارج شدند. در این بین، رنو پیش از برقراری تحریم، ابتدا اعلام کرد با وجود خروج آمریکا از برجام، در ایران می‌ماند و تنها سطح فعالیت‌هایش را کاهش می‌دهد، با این حال خودروساز فرانسوی به فاصله کوتاهی و قبل از اعمال تحریم‌ها، حرفش را پس گرفت و اعلام خروج کرد. مسئولان رنو تاکید کردند که در راستای تبعیت از تحریم خودروسازی ایران، این کشور را ترک و کاهش فروش جهانی خود (ناشی از ترک بازار ایران) را در سایر بازارها از جمله آفریقا جبران خواهند کرد.

رنو تا پیش از خروج، محصولات مربوط به پلت فرم مشترک X۹۰ مانند تندر-۹۰ و ساندرو را در ایران تولید می‌کرد و با استقبال مشتریان نیز مواجه بود، زیرا خودروهای موردنظر در بهترین سطح کیفی و تحت نظارت رنویی‌ها تولید می‌شدند. این شرکت قصد داشت در پسابرجام شکلی جدید از همکاری با خودروسازی ایران را به نمایش بگذارد و حتی قراردادی را نیز در این مورد با سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) و یک شرکت بخش خصوصی به امضا رساند، اما تحریم‌های آمریکا مانع اجرایی شدن این برنامه شد. رنویی‌ها حتی این را هم گفتند که ایران را به‌عنوان هاب صادراتی خود در منطقه انتخاب کرده و قصد دارند برخلاف گذشته، حضوری مستقل در بازار کشور داشته باشند، با این حال تحریم همه این برنامه‌ها را نقش بر آب کرد.

در کنار تحریم البته نمی‌توان از نقش حواشی و سنگ‌اندازی‌های داخلی نیز در خروج رنو از ایران غافل ماند. رنو چون قصد داشت به‌صورت مستقل در ایران فعالیت کند و حتی به دنبال کارخانه‌ای مختص خود بود، با موجی از مخالفت‌های مستقیم و غیر مستقیم مواجه و کارشکنی‌ها اجازه نداد قرارداد این خودروساز با ایدرو و بخش خصوصی، پیش از نقض برجام و تحریم اجرایی شود. برخی کارشناسان معتقدند اگر قرارداد موردنظر به مرحله اجرا می‌رسید، شاید رنو به این راحتی‌ها از ایران نمی‌رفت و اگر هم می‌رفت، حداقل میراثی بزرگ (کارخانه تولیدی) از خود به جا می‌گذاشت. به هر حال هرچند با رفتن رنو، خودروسازی ایران و مشتریان داخلی متضرر شدند، اما خودروساز فرانسوی نیز از زیان در امان نماند، زیرا یکی از بازارهای بکر و پرمشتری خود را از دست داد. به اعتقاد برخی کارشناسان، بازار ایران هنوز هم برای رنو از اهمیت بالایی برخوردار است و اگر تحریم‌ها لغو شوند، خودروساز فرانسوی باز هم به این بازار باز خواهد گشت.

انتهای پیام