به گزارش ایران پژواک، تک گل زیبای آنخل دی ماریا که در دقیقه ۲۱ بازی فینال کوپا آمریکا با ضربه چیپ وارد دروازه برزیل شد تا پایان پا برجا ماند تا در نهایت این یاران مسی باشند که با بردن سوپر کلاسیکویی که نیمه دومش بدل به یک جنگ گلادیاتوری شده بود، قهرمان مسابقات شوند.

قهرمانی چند ماه پس از فوت اسطوره ماردونا ، ۲۸ سال پس از آخرین قهرمانی و شکستن یک طلسم طولانی. 

جامی که سرانجام ۱۶ سال پس از اولین بازی ملی بر فراز دستان مسی قرار گرفت تا او با آرژانتین هم به یک موفقیت برسد. چیزی که بارها در همین جام و جام جهانی در انجامش ناکام مانده بود و به همین دلیل بود که در این تورنمنت بیش از همه این سال ها برای این عنوان استرس داشت. 

این قدر پر استرس که در بازی فینال در یک قدمی دروازه برای دریبل زدن ادرسون برزیلی ناکام بماند. کاری که برای او در حالت عادی مثل آب خوردن است.

اما هرچه بود مسی و یارانش ۲۰ ثانیه ای قبل از پایان وقت اعلام شده با سوت داور به قهرمانی رسیدند و این قدر شاد بودند که دیگر اشک های نیمار آن سوی میدان به چشم شان نیاید.

نیمار ستاره برزیل که بیش از مسی در نیمه دوم بازی فینال به چشم آمد. دوید، دریبل زد ، جنگید و کتک خورد . او و هم تیمی هایش یک بار شادی گل هم گرفتند اما شانس یارشان نبود و آفساید باعث پایان شادی کوتاه شان شد. 

این بازی روزشان نبود نه خوش شانس بودند و نه داور مسابقه آن طور که چیلتورت افسانه ای پیش بینی کرده بود به آنها روی خوش داشت. 

اتفاقی که سهم شان را از این فینال تنها گریه کرد و باختن سوپر کلاسیکو به مسی و دوستان.

تقدیر این بار این بود تا مسی و مربی جوان آرژانتین دیگر با حسرت به جام نگاه نکنند و این بار دیگر آرژانتینی ها نوبت شان بود تا با اندک تماشاگران توی استادیوم جشن قهرمانی بگیرند و مسی را روی هوا پرت کنند. بی خیال کرونا و همه اتفاقات شوم یکی دو سال اخیر. آنها دوباره قهرمان بودند و این ارزش یک شادی از ته دل را داشت.

شادی برای کارگران سخت کوشی که تمام دل خوشی شان فوتبال است.

انتهای پیام