به گزارش ایران پژواک، گلوله می‌تواند با سرعت ۴۲۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت کند که بیش از سه برابر سرعت صوت است. سریع‌ترین هواپیما، که جت X۳ ناسا باشد، با سرعت حداکثر ۱۱۲۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می‌کند. این سرعتی چشمگیر به نظر می‌رسد اما فقط ۰.۰۰۱٪ سرعت نور است.

سریع‌ترین وسایلی که بشر تاکنون اختراع کرده، فضاپیماها هستند. عموم آنها برای رهایی از گرانش زمین از موشک‌هایی استفاده می‌کنند که سرعت‌شان به ۴۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد.

کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا سریع‌ترین فضاپیمایی است که تابحال ساخته شده است. پس از پرتاب از زمین در سال ۲۰۱۸، این کاوشگر به سفر گرد خورشید رفت تا بتواند از نیروی گرانش این ستاره برای شتاب گرفتن استفاده کند و سرعت خود را به ۵۳۵۰۰۰ کیلومتر در ساعت رساند. این سرعت بسیار زیادی است ولی باز هم فقط ۰.۰۵٪ سرعت نور است.

مانعی که تاکنون بشر را از رسیدن به سرعت نور باز داشته، انرژی است. تمام اجسام متحرک دارای گونه‌ای از انرژی هستند که فیزیکدانان به آن «انرژی جنبشی» می‌گویند. برای این‌که بتوانید سریع‌تر حرکت کنید، باید انرژی جنبشی خود را افزایش دهید.

مشکل اینجاست که برای بیشتر کردن سرعت، باید انرژی جنبشی را به صورت تصاعدی افزایش داد. مثلا، برای این‌که سرعت چیزی دو برابر بشود، باید انرژی جنبشی را چهار برابر کرد. به همین ترتیب برای آن که سرعت جسم سه برابر بشود، باید انرژی جنبشی را نه برابر کرد.

دانشمندان می‌گویند یکی از راه‌هایی که بشر با استفاده از آن می‌تواند به نزدیکی سرعت نور برسد، «بادبان خورشیدی» است. این‌ها صفحه‌های پلاستیکی بزرگ و نازکی هستند که روی فضاپیما نصب می‌شوند، و طوری طراحی شده‌اند که مانند بادبان، نور خورشید را جذب کرده و آن را به انرژی جنبشی تبدیل می‌کنند.

تا به امروز تنها تعداد کمی از فضاپیماها از بادبان خورشیدی استفاده کرده‌اند و نشان دادند که این ایده جواب می‌دهد. دانشمندان بر این باورند که وقتی بادبان خورشیدی به وضعیت بهینه رسید، می‌تواند سرعت فضاپیما را تا ده درصد سرعت نور افزایش دهد.

انتهای پیام