به گزارش ایران پژواک، سفرنامه ناصرخسرو یکی از ارزشمندترین متونی است که در زمینه جهانگردی در تمدن اسلامی وجود دارد و به دست ما رسیده است. ناصرخسرو متفکری اسماعیلی مذهب است که گزارش سفر هفت ساله خود را چنان دقیق به رشته تحریر درآورده که اطلاعات بسیار مهمی از مقاصد مسافرتی خود به دست داده است.

ناصر خسرو دقیقا هزار سال پیش در هشتم صفر ۴۴۴ وارد اصفهان وارد شد و امروز که نهم صفر ۱۴۴۴ است بخش نود و چهارم از سفرنامه او را که دربار اصفهان است به مرور می‌کنیم.

او در سفرنامه خود درباره اصفهان چنین می‌نویسد: " شهری است بر هامون نهاده، آب و هوایی خوش دارد و هر جا که ده گز چاه فرو برند، آبی سرد و خوش بیرون آید. و شهر دیواری حصین دارد و دروازه ها و جنگ گاه ها ساخته و بر همه بارو و کنگره ساخته. و در شهر جوی های آب روان و بناهای نیکو و مرتفع. و در میان شهر مسجد آدینه بزرگ و نیکو. و باروی شهر را گفتند سه فرسنگ و نیم است و اندرون شهر همه آبادان، که هیچ از وی خراب ندیدم، و بازارهای بسیار، و بازاری دیدم از آن صرافان که اندر او دویست مرد صراف بود و هر بازاری را دربندی و دروازه ای و همه ی محله ها و کوچه ها را همچنین دربندها و دروازه های محکم و کاروانسراهای پاکیزه بود. و کوچه ای بود که آن را کوطراز می گفتند و در آن کوچه پنجاه کاروانسرای نیکو و در هر یک بیاعان و حجره داران بسیار نشسته. و این کاروان که ما با ایشان همراه بودیم یک هزار و سی صد خروار بار داشتند که در آن شهر رفتیم، هیچ بازدید نیامد که چگونه فرود آمدند که هیچ جا تنگی نبود و تعذر مقام و علوفه."

منبع: سفرنامه ناصر خسرو قبادیانی. ویرایش جعفر مدرس صادقی. نشر مرکز

انتهای پیام