به گزارش ایران پژواک، حسن مرادی (فعال صنفی بازنشستگان کارگری تهران) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با مشکلات درمانی بازنشستگان و مستمری‌بگیران سازمان تامین اجتماعی گفت: هر ساله ۲ ماه مانده به اتمام مدت قرارداد بیمه تکمیلی آتیه سازان، بازنشستگان با مشکلی به نام بدهی‌های این شرکت به بیمارستان‌ها و مجموعه‌های درمانی مواجه می‌شوند و در حقیقت ۲ ماه از سال، بازنشسته محروم از بیمه تکمیلی‌ست، دو ماهی که بازنشستگان سرگردان درمان هستند و ۴۵ هزار تومان به ازای هر نفر همچنان از مستمری بازنشسته کسر می‌شود که مشخص نیست این پول‌ها واقعاً کجا می‌رود!

وی ادامه داد: همه‌ی اینها در حالیست که هر ساله از سطح پوشش بیمه تکمیلی بازنشستگان چه به لحاظ کیفیت و چه از منظر کمیت و تعداد مراکز درمانی طرف قرارداد کاسته می‌شود؛ امروز بیمارستان‌های تخصصی چشم پزشکی، پرتو درمانی‌ها و آزمایشگاه‌های بسیاری، دیگر با آتیه‌سازان حافظ قرارداد ندارند یا به علت بدهی‌های انباشته، بیمه‌ی تکمیلی بازنشستگان را دیگر نمی‌پذیرند.

اما چرا مشکل درمانی بازنشستگان حل نمی‌شود؛ به گفته‌ی مرادی، هر سال همین بساط است؛ پایان قرارداد بیمه‌ی تکمیلی که می‌رسد، بازنشستگان کاملاً درمانده می‌شوند؛ او یک پیشنهاد ارائه می‌دهد: پرسش این است که چرا در زمان گرفتن بدهی از دولت، به جای کارخانه‌های ورشکسته و سهام شرکت‌های زیانبار، بیمارستان یا درمانگاه گرفته نمی‌شود یا چرا با شبانه‌روزی کردن درمانگاه‌های موجود (مراکز ملکی سازمان)، بخشی از مشکلات درمانی بازنشستگان را برطرف نمی‌کنند؟

این فعال صنفی بازنشستگان اضافه می‌کند: هر ماه بدون استثنا، ۴۵ هزار تومان بابت بیمه تکمیلی از مستمری بازنشستگان کارگری کسر می‌شود؛ در تهران بیش از ۱۹۰ هزار بازنشسته عضو کانون داریم که اگر حداقل ۱۵۰ هزار نفر از آنها، عضو بیمه تکمیلی باشند، ماهانه مبلغی نزدیک به ۷ میلیارد تومان که در سال ۸۴ میلیارد تومان می‌شود از حساب بازنشستگان بابت بیمه تکمیلی کسر شده و به حساب بیمه‌گذار واریز می‌شود که به همین نسبت نیز دولت یا سازمان تامین اجتماعی باید به آتیه سازان حافظ پرداخت کند؛ بنابراین سالانه مبلغی بالغ بر ۱۶۸ میلیارد تومان به حساب آتیه‌سازان حافظ واریز می‌شود؛ سوال این است که آیا نمی‌توان با همین مبلغ هر سال در تهران یک بیمارستان یا یک درمانگاه به مجموعه‌ی مراکز درمانی ملکی تامین اجتماعی اضافه کرد و درمان کارگران و بازنشستگان را براساس قانون الزام پوشش داد؟

مرادی ادامه می‌دهد: اگر همین محاسبات را در سطح کشور انجام دهیم، به این نتیجه می رسیم که با این مبالغ می‌توان هر ماهه در سطح کشور یک بیمارستان یا یک درمانگاه مدرن به مجموعه‌ی مراکز ملکی سازمان تامین اجتماعی اضافه نمود تا هم درمان رایگان پوشش داده شود و هم به ثروت و دارایی‌های کارگران و بازنشستگان افزوده گردد؛ اما چرا این کار را نمی‌کنند؟ مگر اجرای قانون الزام تامین اجتماعی، یک تکلیف نیست، تکلیفی که دهه‌هاست بر زمین مانده؛ با همین پول‌های بیمه تکمیلی می‌توان این تکلیف را به خوبی اجرا کرد.

انتهای پیام