به گزارش ایران‌پژواک، زنی که در سال ۲۰۱۸ با استفاده از اسپرم اهدایی این مرد صاحب فرزند شده است، همراه با بنیاد دونورکایند (Donorkind) سازمانی که از حقوق کودکان متولد شده با اسپرم اهدایی دفاع می‌کند، پس از آن‌که متوجه شدند این مرد ۴۱ ساله پدر صدها فرزند است، از او شکایت کردند.
به گفته بنیاد دونورکایند، این مرد اسپرم خود را حداقل به ۱۳ کلینیک در هلند و کلینیک‌هایی در دیگر کشورها اهدا کرده است.
بر اساس قانون و دستورالعمل‌های اهدای اسپرم هر نفر می‌تواند حداکثر برای ۲۵ فرزند یا به ۱۲ خانواده اسپرم اهدا کند تا از احتمال ازدواج محارم و سلامت روانی کودکانی که از این طریق متولد می‌شوند محافظت کند.
زنی که از این مرد هلندی شکایت کرده است در بیانیه‌ای گفت: «اگر می‌دانستم که او قبلاً بیش از صد فرزند داشته هرگز این اهدا کننده را انتخاب نمی‌کردم. درباره آینده فرزندم نگرانم و فکر کردن به عواقب این کار برای فرزندم برایم ناراحت کننده است.»
او در ادامه تاکید کرده است رفتن به دادگاه تنها راه محافظت از فرزندش است.
این مرد که در مطبوعات هلندی از او به عنوان جاناتان-ام نام برده شده است پس از اینکه مشخص شد بیش از صد فرزند از طریق اهدای اسپرم دارد در سال ۲۰۱۷ در فهرست سیاه بانک اهدای اسپرم هلند قرار گرفت.
انجمن زنان و زایمان هلند (NVOG) در آن زمان از تمام بانک‌ها و کلینیک‌های اسپرم خواست فوراً استفاده از اسپرم او را متوقف کنند.
گفته می‌شود آقای جاناتان-ام پس از آن به اهدای اسپرم در خارج از کشور و از طریق کانال‌های غیرقانونی ادامه داده است.
بنیاد دونورکایند مدعی شد که این اهدا کننده از طریق رسانه‌های اجتماعی با زنان ارتباط برقرار می‌کند تا اسپرم خود را به آن‌ها عرضه کند.
مارک دو هک وکیل این بنیاد می‌گوید این مرد قوانین و توافقات‌های صورت گرفته با کلینیک‌ها و والدین آینده را نقض کرده است.
دو هک گفت: «این مرد تولید مثل بیشتر را در اولویت قرار داده است و این رفتار او تهدیدی برای سلامت روانی و جسمی کودکانی است که با اهدای اسپرم او متولد شده‌اند.»
تا کنون جزئیات بیشتری از مراحل قانونی این پرونده اعلام نشده است.
به گفته رسانه‌های هلندی جاناتان-ام که حالا در کنیا زندگی می‌کند از اظهارنظر در این‌باره خودداری کرده است.
به گفته موسسه خیریه پی‌ای‌تی (PET) که به افراد مبتلا به ناباروری کمک می‌کند، محدودیت اهدای اسپرم برای ۲۵ فرزند برای حفظ سطح روابط خویشاوندی در بین افراد اهداکننده مشابه با جمعیت کلی طراحی شده است.
پی‌ای‌تی تاکید می‌کند: «وقتی مواد ژنتیکی اهداکننده در تعداد زیادی از فرزندان وجود دارد، خطر (بسیار کوچک) این که دو خواهر و برادر ناتنی ممکن است رابطه صمیمی برقرار کنند، افزایش می‌یابد.»
انتهای پیام
ارسال نظر