به گزارش ایران‌پژواک، «جونگ یون جانگ»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «ما انتظار داشتیم که در دوقلوهایی که یکی از آنها دچار زوال عقل شده و دیگری نه، تفاوت در طول زندگی درست مانند افرادی باشد که با هم مرتبط نیستند.»

این مطالعه شامل ۹۰ جفت از دوقلوهای همسان و ۲۸۸ جفت دوقلوهای غیرهمسان، همه از یک پایگاه داده ۴۰ ساله از سوئد بود.

در تمام مجموعه‌های دوقلوهای مورد استفاده در مطالعه جدید، یکی از دوقلوها دچار زوال عقل شده بود در حالی که دیگری مبتلا نشده بود.

محققان در گزارش در مورد آلزایمر و دمانس (زوال عقل) عنوان کردند که میانگین طول عمر پس از تشخیص زوال عقل حدود هفت سال بود.

در میان دوقلوهای این مطالعه، به طور خاص:

• طول عمر پس از تشخیص برای دوقلوهای همسان که در آنها زوال عقل تشخیص داده شد تقریباً مشابه بود.

• در میان دوقلوهای غیرهمسان، زمانی که یکی از آنها مبتلا به زوال عقل تشخیص داده می‌شود، در مقایسه با افرادی که هیچ خواهر و برادری مبتلا به زوال عقل ندارند، عمر دوقلویی که تحت تأثیر زوال عقل قرار نمی‌گیرد، اندکی کوتاه‌تر است.

چرا صرف داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به زوال عقل طول عمر یک فرد را کاهش می‌دهد؟ تیم تحقیق می‌گوید علت این موضوع روشن نیست، اگرچه محیط مشترکی که خواهر و برادر در آن بزرگ می‌شوند می‌تواند نقش داشته باشد.

به عنوان مثال، اگر هر دو در دوران کودکی عادات غذایی ناسالم یا سایر عادات ناسالم را داشته باشند، می‌تواند منجر به خطر مشترک بیماری قلبی در دهه‌ها بعد شود. پزشکان از قبل می‌دانند که بیماری قلبی خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد و برای خواهر یا برادری که تحت تأثیر زوال عقل قرار ندارند، بیماری قلبی می‌تواند طول عمر را در او کوتاه کند.

انتهای پیام