به گزارش ایران‌پژواک، وحید اشتری در کانال خود نوشت:
کافه ما با پارک قیطریه ۵۰ متر فاصله ندارد. تجمعات مردم، کاشتن نهال نمادین در جایی که برای مسجد نشانه‌گذاری شده، فحش دادن زیر لب و مقاومت مدنی که شکل گرفته را هر روز از نزدیک می‌بینم.
همینجوری مساجد خالی‌اند، در محله‌ای که اینجوری مسجد می‌سازید نمازگذار از کجا می‌خواهید بیاورید؟
ظهر و غروب در کافه ما بنشینید حداقل صدای اذان ۲ سه تا مسجد با هم تلاقی دارد. همان روبرو مسجد صاحب الامر است ۲۰۰ متر جلوتر مسجد مفتخر است.
پشت پارک در کوچه مفید مسجد نور است.
نمی‌فهمم وسط اینهمه مسجد قدیمی در شعاع چندصد متری تبدیل کردن بخشی از پارک به یک مسجد جدید چه کارکردی دارد؟
سابق بر این مسجد یک نیاز بود که از دل اهل محل می‌جوشید و با اراده اهل محل تامین مالی می‌شد و بنیانش گذاشته می‌شد.
بعضا چند سال تکمیل‌اش طول می‌کشید چون ذره ذره و با پول مردم ساخته می‌شد.
الحمدلله با حکومتی شدن همه پدیده‌های دینی در چند دهه گذشته الآن مسجد یک «پروژه عمرانی» است.
مثل سد، مثل جاده مثل آب بند!
یک نهاد حکومتی با سمبه پر زور پروژه و پیمانکار تعریف می‌کند.
آنهم در پارکی که نماز جماعت نمازخانه‌اش ۵ نفری برگزار می‌شود.
مردم مقاومت کنند برای کلنگ زنی و احداث پروژه، یگان ویژه را هم به خط می‌کند.
به ضرب و زور جهادی بنا را ۶ ماهه تحویل می‌دهد.
بعد که یک ساختمان متروک با چراغ‌های سبز با گنبد و گلدسته وسط یک محل کاشتند صرفا یک کارمند برای باز و بسته کردن در و گردگیری‌اش استخدام می‌کنند و می‌روند سراغ اضافه کردن یک ساختمان متروک دیگر در شهر!
اسم تبدیل «نیاز» به «پروژه عمرانی» را هم گذاشته‌اند ترویج دین داری در سطح شهر…
انتهای پیام
ارسال نظر