به گزارش ایران پژواک، پژوهش‌های مختلفی در جهان تایید می‌کنند که تمرینات بدنی نتایجی فوق‌العاده برای کسانی دارد که آلزایمر بر کارکردهای شناختی‌شان اثرگذار بوده است اما یک پژوهش تازه امید را در میلیون‌ها بیمار آلزایمری زنده کرده است.
بر اساس این پژوهش تمرینات بدنی نه فقط به مبارزه با از دست دادن حافظه به دلیل آلزایمر کمک می‌کند بلکه شروع فرایند رایج‌ترین نوع زوال عقل در پیری را نیز به تاخیر می‌اندازد.
آلزایمر نوعی بیماری انحطاطی است که به فرسایش حافظه منجر می‌شود و به تدریج کاربرد زبان، منطق و دیگر کارکردهای ذهنی را نیز مختل می‌کند.
پژوهشگران دانشگاه ریو دو ژانیرو می‌گویند که میزان هورمون ایریسین که هنگام ورزش در بدن تولید می‌شود، و میزان پیشرفت بیماری آلزایمر، کاملا مرتبط است. مغز کسانی که آلزایمر دارند میزان کمتری ایریسین دارد و در کسانی که سطح ایریسین بدنشان با ورزش‌های بدنی افزایش یافته توقف یا کاهش فرایند از دست رفتن حافظه مشاهده شده است.
به گفته پژوهشگران این هورمون می‌تواند عاملی تازه در مقابله با شکست سیناپسی و نقصان حافظه باشد. پژوهش‌های پیش از این نیز همچون این پژوهش تازه تایید می‌کنند که فعالیت بدنی می‌تواند به جلوگیری از نقصان حافظه و بیماری‌های مغزی همچون آلزایمر کمک کند. پژوهشگرانی از سراسر دنیا تایید کرده‌اند که فعالیت بدنی کمک شایان توجهی به بهبود کارکردهای شناختی در کسانی می‌کند که از آلزایمر رنج می‌برند و در پیری ضعیف می‌شوند.
سال گذشته یک پژوهش در دانشگاه کنکتیکات نشان داد از میان کسانی که در پیری در معرض یا دچار به آلزایمر بودند، آن‌هایی که فقط تمرینات ایروبیک را انجام می‌داند سه برابر بهتر از کسانی که ترکیبی از تمرینات ایروبیک و ورزش استقامتی را دنبال می‌کردند، توان بهبود در تفکر و تصمیم‌گیری را داشتند. همچنین مشخص شد تمرینات ایروبیک با شدت متوسط به مدت سه روز در هفته و هر بار ۴۵ دقیقه برای کارکردهای شناختی شرکت‌کنندگان تاثیرات بهتری را به دنبال داشت.
دوچرخه‌سواری، دویدن و پیاده‌روی از جمله نرمش‌های ساده‌ای هستند که می‌توانند کارکردهای شناختی را در پیری بهبود بخشند و جلوی آلزایمر را بگیرند.
انتهای پیام
ارسال نظر